Chińska superkomputerowa ofensywa
Chiny mają ambicję stać się superkomputerową potęgą. Na przedstawionej dzisiaj liście TOP500 - pięciuset najpotężniejszych komputerów na świecie - ich system Nebulae zajmuje drugie miejsce, chociaż teoretyczna maksymalna wydajność plasuje go na pierwszej pozycji.
Nebulae to klaster składający się z serwerów Dawning TC3600 Blade, które wykorzystują intelowskie procesory Xeon 5650 oraz układy graficzne Nvidia Tesla C2050.
Nebulae stoi w Narodowym Centrum Superkomputerowym w Shenzen. To trzeci w historii komputer, którego wydajność jest większa niż petaflops. Chińska maszyna podczas testu Linpack osiągnęła 1,271 PFlops. Lepszy wynik od niej uzyskał tylko amerykański Jaguar (Cray HT5-HE) z sześciordeniowymi Opteronami, który wykonał 1,759 petaflopów na sekundę. Jednak teoretyczna maksymalna wydajność Nebulae, wynosząco 2,984 PFlops jest wyższa o teoretycznej maksymalnej mocy obliczeniowej Jaguara (2,331 PFlops). Trzecim komputerem zdolnym do wykonania co najmniej biliarda operacji zmiennoprzecinkowych w ciągu sekundy jest Roadrunner.
Awans Chin nie dotyczy tylko i wyłącznie jednego superkomputera. Na liście TOP500 znajdują się 24 maszyny pochodzące z Państwa Środka, co daje mu, razem z Niemcami, 4. pozycję. Więcej superkomputerów mają tylko Francja (27), Wielka Brytania (38) oraz Stany Zjednoczone (282). Chińskie maszyny są jednak znacznie potężniejsze od wymienionych krajów europejskich, dlatego też, po raz pierwszy w historii, Chiny zajmują drugą pozycję (po USA) pod względem zainstalowanej mocy obliczeniowej. Łącznie amerykańskie komputery z listy są w stanie wykonać niemal 18 petaflopów w ciągu sekundy. Łączna wydajność chińskich superkomputerów to niemal 3 PFlops.
W pierwszej dziesiątce najpotężniejszych maszyn na świecie znalazło się 7 komputerów z USA, 2 z Chin i 1 z Niemiec.
Komentarze (1)
pitoko, 31 maja 2010, 14:56
Wykorzystanie GPU w superkomputerach znacznie zwiększa teoretyczną moc obliczeniową ale do zastosowań praktycznych jest ona trochę "naciągana". Zresztą byłem kiedyś na prezentacji jednego z polskich klastrów i spotkałem się z określeniem, że są to "dopalacze". Łatwiej jest zapełnić większość jednostek obliczeniowych tradycyjnego procesora, przy implementacjach GPU często osiągnięcie ułamka z całkowitej teoretycznej wydajności jest trudne.