Historia Windows - od Windows 1.0 do Windows 7

Microsoft

Mainstream'owe Chicago

Wkrótce po sukcesie wersji 3.1 Microsoft rozpoczął prace nad systemem o nazwie kodowej Chicago. Miał on obsługiwać 32-bitowe aplikacje, chociaż jądro, w imię zapewnienia wstecznej kompatybilności, miało pozostać 16 bitowe. Z linii Windows NT pożyczono API Win32.

Nowy system ukazał się w sierpniu 1995 roku pod nazwą Windows 95. Był to pierwszy system, który nie wymagał wcześniejszego instalowania DOS-a. Instalował się on wraz z Windows 95, a Okna można było uruchomić w trybie DOS, co wywołało dyskusje, na ile jest on pełnoprawnym OS-em, a na ile pozostaje nakładką na DOS.

Nowy Windows wprowadzał bardzo dużo zmian. Znacząco udoskonalono graficzny interfejs użytkownika, program działał tylko w trybie rozszerzonym 386, korzystał z 32-bitowej przestrzeni adresowej i pamięci wirtualnej. System standardowo obsługiwał do 512 megabajtów pamięci RAM oraz do 2 GB pamięci wirtualnej. Kolejne wersje Windows 95 znakomicie przyczyniły się do rozpowszechnienia internetu. Wraz z Windows 95 OEM Service Release 1 (OSR 1) użytkownikom dostarczano przeglądarkę Internet Explorer. Z czasem, wraz z IE 4 Windows zyskał aktywny pulpit i mechanizm Windows Desktop Update. System zapewniał również częściowe wsparcie standardu USB.

Windows 95 przyniósł też kontrowersje wokół zaleceń Microsoftu dotyczących konfiguracji sprzętowej, na której mógł być uruchamiany. Koncern Gatesa informował, że do pracy z nowym systemem wystarczy procesor Intel 80386 DX, 4 megabajty RAM oraz 120 megabajtów przestrzeni na dysku twardym. taka konfiguracja nie pozwalała na wygodną pracę, tym bardziej, jeśli chcieliśmy korzystać z Sieci. W celu osiągnięcia optymalnej wydajności Microsoft zalecał wykorzystanie procesorów Intel 80486 i co najmniej 8 megabajtów RAM.

Mimo tych wszystkich wad Windows 95 odniósł wielki sukces. Na tyle duży, że nawet Bill Gates odetchnął z ulgą i dał się przekonać, że Windows stał się mainstream'owym systemem operacyjnym.

"Mistake Edition" i koniec linii z MS DOS

Windows 95 został po trzech latach zastąpiony przez Windows 98. Nowy OS, postrzegany od początku jako pewne rozszerzenie 95, od samego początku trapiły kłopoty. Do dzisiaj pamiętamy wystąpienie słynnego BSODa (Blue Screen of Death) podczas przedpremierowego pokazu Windows 98 na targach Comdex w kwietniu 1998 roku.

 

 

OS został wyposażony w nowe sterowniki i system plików FAT32. Ścisłe zintegrowanie Internet Explorera z Windows 98 ściągnęło na Microsoft procesy o wykorzystywanie dominującej pozycji na rynku oraz negatywnie wpłynęło na bezpieczeństwo i stabilność systemu. Koncern z Redmond zdecydował się zatem na wypuszczenie na rynek w 1999 roku Windows 98 SE (Second Edition). Poprawiono w nim szereg błędów, udoskonalono obsługę USB i zastąpiono Internet Explorera 4 kolejną wersją. Sporym postępem było dodanie mechanizmu Internet Connection Sharing, który pozwalał na udostępnianie łącza oraz zintegrowanie obsługi napędów DVD-ROM. Ponadto dotychczasowy standard dla sterowników VxD zastapiono nowszym, Windows Driver Mode (WDM).

Ostatnim z systemów Windows z jądrem MS-DOS był Windows ME (Millenium), który ujrzał światło dzienne we wrześniu 2000 roku. Miał to być OS dla użytkowników domowych, istniejący równolegle z Windows 2000, pomyślanym jako oferta dla profesjonalistów. W Millenium położono duży nacisk na multimedia. Znalazły się w nim takie programy jak Media Player, Movie Maker, DVD Player. Nie zapomniano o sieciach, implementując stabilne nowoczesne rozwiązania z Windows 2000.

System od początku krytykowany był za swoją niestabilność i liczne błędy, skutkujące awariami komputera lub jego zawieszeniem się. Złośliwi mówili o nim "Mistake Edition" i został on uznany za jeden z najgorszych produktów technologicznych. Nic zatem dziwnego, że nie zdobył zbyt wielu użytkowników i szybko o nim zapomniano.

1 2 3 4

Microsoft Windows 7 Windows Vista Windows XP Windows 2000 Windows 98 Windows 95 Windows Me Windows 3.0 Windows 1.0 Bill Gates Apple Lisa Macintosh proces