Najstarszy kompletny zwój z Torą

| Humanistyka

Naukowcy z Uniwersytetu w Bolonii zidentyfikowali najstarszy kompletny zwój z Torą.

Zwój stanowi część tutejszego księgozbioru, ale dotąd niewłaściwie go katalogowano. Jak wyjaśnia prof. Mauro Perani, zakładano, że Tora jest sporo młodsza (w 1889 r. jeden z pracowników biblioteki Leonello Modona orzekł, że pochodzi z XVII w.), ale ostatnie badania radiowęglowe wskazały, że rękopis powstał między 1155 a 1225 r. n.e.

Na "zaawansowany" wiek wskazuje również czcionka wykorzystywana w tradycji babilońskiej. Poza tym w tekście zidentyfikowano znaki, których zgodnie z kodyfikacją Mojżesza Majmonidesa nie można było używać w kopiach sporządzanych po XII w.

Po błędnej ocenie wieku zwój z jagnięcej skóry nazwano po prostu Zwojem nr 2 (Rotolo 2). Profesor Perani przekonuje, że cena przywróconego do łask dokumentu może sięgać nawet 1 mln euro. Pięcioksiąg zostanie obfotografowany, tak by specjaliści mogli korzystać z jego cyfrowej formy.

Włoski hebraista zaczął wątpić w ekspertyzę Modony, gdy podczas prac nad nowym katalogiem w lutym br. po raz pierwszy rzucił okiem na zwój. Jego podejrzenia zostały potwierdzone przez datowanie radiowęglowe przeprowadzone na University of Illinois Urbana-Champaign oraz University of Salento.

Perani ujawnił, że świetnie zachowany manuskrypt ma 36 m długości i 64 cm szerokości. Trafił on na uniwersytet z klasztoru dominikańskiego, najprawdopodobniej po rozwiązaniu zakonów na rozkaz Napoleona.

Zwój nr 2 zdetronizował egzemplarz z końca XIII w. Kodeks Leningradzki z ok. 1008 r. jest co prawda starszy, ale nadano mu postać księgi. Wcześniej znajdowano Tory nawet z VII w., lecz niestety, zachowały się tylko ich fragmenty.

Tora zwój manuskrypt datowanie radiowęglowe Rotolo 2 Mauro Perani