Pokerzysta niepokonany

Kanadyjscy naukowcy opracowali algorytm, dzięki któremu komputer jest w stanie pokonać każdego gracza w Texas Hold'em. To najpopularniejsza na świecie odmiana pokera.

Już wcześniej powstawały niepokonane algorytmy np. dla szachów. Tym razem po raz pierwszy stworzono tego typu algorytm dla gry, w której niektóre informacje o stanie gry (np. karty w ręku przeciwnika) są ukryte przed graczem. Tego typu algorytm może pomóc w rozwiązaniu wielu problemów związanych np. z systemami bezpieczeństwa czy opieką zdrowotną.

Michael Bowling z University of Alberta, który stał na czele zespołu badawczego, wyjaśnia, że komputer nie jest w stanie wygrać każdego rozdania, gdyż część informacji jest ukryta, a rozkład kart zależy od szczęścia. Jednak analizy statystyczne wykazały, że algorytm jest na tyle skuteczny, iż człowiek nie ma szans na zwycięstwo w całej rozgrywce, nawet gdyby składała się ona z 60 milionów rozdań. To zaś oznacza, że przy obecnej długości ludzkiego życia nikt z komputerem nie może wygrać.

Poker jest trudniejszą dla komputera grą niż szachy czy kółko i krzyżyk. W obu pozostałych grach obaj gracze na bieżąco znają pełen obraz gry, wszystko zależy od ich umiejętności. Tymczasem w pokerze nie tylko stan gry nie jest znany, ale dochodzi też element szczęścia czy blef, a to oznacza, że nawet najlepszy gracz nie jest w stanie wygrać każdego rozdania. Dlatego też uczeni już wcześniej poradzili sobie z algorytmami dla szachów czy kółka i krzyżyka. Poker jest na tyle skomplikowany, że Bowling i jego zespół wzięli na warsztat dość wyspecjalizowaną, a przez to i uproszczoną wersję heads-up limit Texas Hold'em, w której rozgrywka toczy się pomiędzy dwoma graczami, a podbicia są ograniczone. Kanadyjczycy udoskonali swój algorytm każąc komputerowi grać przeciwko samemu sobie. Później komputer analizował swoje ruchy i sprawdzał, czy gdyby zachował się inaczej, osiągnąłby lepszy wynik. Następnie maszyna obliczała, ile straciła na podjęciu niedoskonałej decyzji. Im więcej rund rozegrała, tym lepsze podejmowała decyzję i tym mniejsze były straty. W rozgrywce doskonałej straty powinny wynosić zero. Po udoskonaleniu algorytm tak bardzo zbliżył się ze stratami do zera, że nie można go pokonać w czasie ludzkiego życia.

algorytm Texas Hold'em komputer poker