Depresyjne przeciwności

| Psychologia
mk ist raelly em, CC

U kobiet i mężczyzn z ciężkim zaburzeniem depresyjnym (ang. major depressive disorder, MDD) występują przeciwne zmiany ekspresji tych samych genów.

Wyniki wskazują więc na unikatową patologię i sugerują, że kobiety i mężczyźni mogą potrzebować różnych metod leczenia depresji.

Ten ważny artykuł unaocznia rozbieżny mechanizm molekularny przyczyniający się do depresji u kobiet i mężczyzn. Zadaje to kłam założeniu, że podobna diagnoza u różnych osób ma to samo podłoże biologiczne - podkreśla doktor John Krystal, wydawca Biological Psychiatry.

Choć naukowcy analizują mózgi chorych na depresję od dziesięcioleci, wiele badań obejmowało wyłącznie mężczyzn - dodaje dr Marianne Seney z Uniwersytetu w Pittsburghu. Działo się tak, mimo że MDD diagnozuje się u kobiet 2-krotnie częściej, a nasilenie choroby jest u nich niejednokrotnie większe niż u mężczyzn.

W metaanalizie uwzględniono 8 opublikowanych zestawów danych (4 dotyczyły kobiet, a 4 mężczyzn). Zespół dr Etienne Sibille z Centrum Uzależnień i Zdrowia Psychicznego (CAMH) w Toronto analizował poziom ekspresji genów w pośmiertnej tkance mózgu 50 osób z MDD (26 mężczyzn i 24 kobiet). Porównań dokonywano do równolicznej grupy kontrolnej zdrowych ludzi.

Większość genów o zmienionej ekspresji występowała albo wyłącznie u kobiet, albo u mężczyzn. W przypadku genów, których ekspresja była zmieniona i u pań, i panów, u poszczególnych płci zmiany zachodziły jednak w przeciwnych kierunkach. O ile u kobiet stwierdzono np. zwiększoną ekspresję genów wpływających na funkcje synaps, o tyle u mężczyzn ich ekspresja była zmniejszona. Autorzy publikacji z pisma Biological Psychiatry zauważyli też, że u kobiet następowały spadki ekspresji genów wpływających na układ odpornościowy, a u mężczyzn wzrosty.

Identyczne wyniki uzyskano, wykorzystując te same metody do innych grup badanych.

Naukowcy analizowali 3 regiony mózgu regulujące nastrój i działające wadliwie w MDD: przedni  zakręt obręczy (ang. anterior cingulate cortex, ACC), ciało migdałowate i grzbietowo-boczną korę przedczołową (ang. dorsolateral prefrontal cortex). Okazało się, że przeciwne zmiany były specyficzne dla obszarów; jeśli więc kobiety miały zwiększoną ekspresję pewnego genu w jednym obszarze i zmniejszoną w drugim, u mężczyzn wyglądało to dokładnie na odwrót.

Ponieważ zmiany badano post mortem, nie wiadomo, jak przeciwne sygnatury molekularne wpływają na MDD u obu płci. Tak czy siak wygląda jednak na to, że patologia dużej depresji jest specyficzna dla płci.

duża depresja ciężkie zaburzenie depresyjne MDD kobiety mężczyźni ekspresja genów Marianne Seney