Nowe badania „obszarów językowych” mózgu

To w sumie takie prost - aż dziw, że do tej pory nikt na to nie wpadł. Dobry pomysł - z niecierpliwością będę wyczekiwał postępów :-)

Też się zdziwiłem, że takie proste i aż zwątpiłem, czy czasem nie piszę oczywistości – nie jestem znawcą tematu, więc musze polegać na tym, co badacz/placówka badawcza sami o sobie napiszą. Ale czasem na najprostsze rozwiązania wpaść najtrudniej.

To rozwiązanie dyskutowano już w latach 30. XX wieku, ale dopiero teraz pojawiły się metody pozwalające je zastosować.

Na czym to polega, że niektóre genialne rozwiązania potrafią być tak proste, że aż banalne. Przypomina to anegdotę o tym,że najlepsze rozwiązania powstają, gdy do grona znawców twierdzących, że jest coś niemożliwe dołącza ktoś, kto o tym nie wie.

Przy okazji pozdrawiam Jurgi, który jak widzę znowu "nocnomarkuje"

Warto też zauważyć, że niekoniecznie muszą się znaleźć obszary wspólne dla wszystkich ludzi. Einstein, jak i wielu sawantów, podkreślał, że nie myśli słowami, tylko konceptami.

Dla mnie analogicznie jest z językami obcymi. Około 50% ludzi zapytanych, czy podczas mówienia w obcym języku czują się kimś zupełnie innym, odpowiada: tak, jak w ogóle można o to pytać? Pozostałe 50% daje odpowiedź zupełnie odwrotną. Łączy się z tym kolejny, ciekawy fakt: jeśli rozmawiamy z kimś po polsku, to będziemy mieli trudności opisać go po angielsku; jeśli zaś rozmawiamy z kimś po angielsku, to trudno będzie nam go opisać po polsku. Polega na to na tym, że tworzymy sobie mentalne obrazy wg danego słownictwa. W pewnych obszarach językowych nie ma dokładnych odpowiedników - np. NIE MA dokładnych odpowiedników polskich słów "upierdliwy" czy "szczupły" - każde podobne słowo w angielskim niesie jakieś dodatkowe znaczenie, lub jego części brakuje.

Ja też np. staram się myśleć znaczeniami, a nie słowami (chociaż człek zawsze robi po trochu), przez co często mam poczucie, że dane słowo (w polskim, angielskim czy francuskim) nie wyraża tego, co chcę powiedzieć, i często mi się wypowiedź istnym pidżynem staje.

Ciekawe, jak z tego wybrną ;-)

Zauważyłem kilka razy, że osoby bieglej posługujące się obcym językiem często trudniej mają przetłumaczyć coś z niego na ojczysty. Chyba właśnie dlatego, że zakresy znaczeniowe słów nie pokrywają się dokładnie. Klasyczny przykład: jak na angielski przetłumaczyć słowo „milczeć”? Nie ma dokładnego odpowiednika, a niby takie banalne słowo.

Zauważyłem kilka razy, że osoby bieglej posługujące się obcym językiem często trudniej mają przetłumaczyć coś z niego na ojczysty. Chyba właśnie dlatego, że zakresy znaczeniowe słów nie pokrywają się dokładnie. Klasyczny przykład: jak na angielski przetłumaczyć słowo „milczeć”? Nie ma dokładnego odpowiednika, a niby takie banalne słowo.

Dokładnie, milczeć to słowo, które jest konstruktem typowo kulturowym. Amerykanie i Anglicy nie umieją wspólnie milczeć - w ich kulturze milczenie jest oznaką niezręczności i nieumiejętności do podtrzymania rozmowy. W Europie Środkowej rozmowa nie musi być podtrzymywana mówieniem.

Na translatoryce mieliśmy kiedyś wyróżnione trzy etapy biegłości tłumacza:

1. Etap pierwszy - brakuje Ci słów, żeby wszystko dokładnie przetłumaczyć

2. Etap drugi - znasz wystarczająco dużo słów, żeby wszystko przetłumaczyć

3. Etap trzeci - znasz tak dużo słów, że żadne nie pasuje Ci do kontekstu, zamiast tłumaczyć - siedzisz i gapisz się w monitor

Dlatego też oglądanie ze mną czegokolwiek z napisami jest mordęgą, o ile to nie jest fellow linguist (to brzmi lepiej po angielsku!) z którym się wspólnie nabijamy z niezręczności tłumaczy (a tutaj, żeby było śmieszniej, próbowałem napisać "tłumaczów").

Język to przesadzona sprawa.

3. Etap trzeci - znasz tak dużo słów, że żadne nie pasuje Ci do kontekstu, zamiast tłumaczyć - siedzisz i gapisz się w monitor

czyli wszędzie tak, co za dużo to niezdrowo.

czyli wszędzie tak, co za dużo to niezdrowo.

Niestety, tak. Dotyczy ptasiego mleczka nawet w większym stopniu... ;p

Zauważyłem kilka razy, że osoby bieglej posługujące się obcym językiem często trudniej mają przetłumaczyć coś z niego na ojczysty. Chyba właśnie dlatego, że zakresy znaczeniowe słów nie pokrywają się dokładnie. Klasyczny przykład: jak na angielski przetłumaczyć słowo „milczeć”? Nie ma dokładnego odpowiednika, a niby takie banalne słowo.

Sprawdzenie twojej hipotezy wymagałoby chyba badan porównawczych nad osobami dwujęzycznymi od urodzenia i takimi, które innych języków uczyły się choćby trzy lata później.

Sprawdzenie twojej hipotezy wymagałoby chyba badan porównawczych nad osobami dwujęzycznymi od urodzenia i takimi, które innych języków uczyły się choćby trzy lata później.

Znam takie osoby. Mają podobny problem, ale w nieco innej skali. Zresztą prawie zawsze osoby dwu- i trójjęzyczne mają jakiś dominujący język (w którym najczęściej myślą).

3. Etap trzeci - znasz tak dużo słów, że żadne nie pasuje Ci do kontekstu, zamiast tłumaczyć - siedzisz i gapisz się w monitor

Uśmiałem się. Chyba zaczynam wkraczać w ten etap. )

Uśmiałem się. Chyba zaczynam wkraczać w ten etap. )

Ze względu na niemożność tłumaczenia czy monitor?