ISEE-3 coraz bliżej Ziemi
Do Ziemi zbliża się satelita ISEE-3/ICE, zasłużone dla nauki urządzenie, które opuściło naszą planetę niemal 40 lat temu.
ISEE-3 (International Sun-Earth Explorer) to jeden z trzech satelitów, które były wspólnym projektem NASA i Europejskiej Agencji Kosmicznej. Był on pierwszym w historii satelitą umieszczonym w punkcie libracyjnym L1. Punkty libracyjne, zwane też punktami Lagrange'a to miejsca w przestrzeni w układzie dwóch ciał powiązanych grawitacją, w których ciało może pozostawać w spoczynku względem dwóch ciał. W układzie Ziemia-Słońce znajduje się pięć takich punktów, a L1 to punkt pomiędzy naszą planetą, a gwiazdą.
ISEE-3 przebywał w L1 w latach 1978-1984 i badał tam interakcję pomiędzy wiatrem słonecznym a ziemską magnetosferą. Dzięki niemu naukowcy lepiej zrozumieli zjawiska, które mogą wpływać na działanie satelitów.
W 1984 roku ISEE-3 otrzymał nową nazwę – International Cometary Explorer (ICE) i nowe zadanie, które wykonał wzorowo przelatując we wrześniu 1985 roku przez warkocz komety Giacobiniego-Zinnera. Był pierwszym wyprodukowanym przez człowieka urządzeniem, które dokonało takiego wyczynu. Już pół roku później, w marcu 1986 spotkał się z Kometą Halleya. Później w latach 1991-1997 miał za zadanie obserwację Słońca i dalsze badanie dwóch wspomnianych komet. Oddalił się od Ziemi tak bardzo, że skuteczna komunikacja z nim nie była możliwa. Na początku swojej misji przesyłał on dane z prędkością 2048 bps. Podczas spotkania z Giacobini-Zinner prędkość wysyłania informacji spadła do 1024 bps, pod koniec 1985 roku było to już 512 bps, by po dalszych spadkach zmniejszyć się do zaledwie 64 bitów na sekundę w roku 1991.
Niedawno znowu odebrano sygnały na tyle dobrej jakości, by stwierdzić, że ISEE-3/ICE nadal znajduje się na zadanej orbicie i pracuje, chociaż nie wiadomo, w jakim jest stanie. W sierpniu 2014 roku satelita znajdzie się najbliżej Ziemi, by później znowu oddalić się od naszej planety.
W czasach gdy powstawał ISEE-3/ICE był bardzo nowoczesnym urządzeniem wykorzystującym pasmo S i zbierającym dane o wietrze słonecznym co 40 minut. Obecnie produkowane satelity zbierają dane kilka razy na sekundę.
Komentarze (0)