Zadebiutowała Tulsa

Intel zaprezentował swój najnowszy dwurdzeniowy procesor dla wysoko wydajnych serwerów wykorzystujących co najmniej cztery CPU. Układy z serii Xeon 7100 (znane wcześniej pod nazwą kodową Tulsa) to ostatnie procesory zbudowane w oparciu o architekturę NetBurst.

Odznaczają się one typowym współczynnikiem TDP (thermal design power – współczynnik poboru mocy wyrażony emisją cieplną), który wynosi 150Wdla układów taktowanych zegarem wyższym niż 3,00 GHz i 95 W dla pracujących z częstotliwością niższą lub równą trzem gigahercom.

Układ wykonano w technologii 65-nanometrów i odznacza się on znacznie większą wydajnością, niż jego 90-nanometrowi poprzednicy: Potomac i Paxville. Testy TPC-C wykazały, że o ile Potomac wykonywał 115 000 transakcji na minutę, a Paxville 188 000, to Tulsa wykonuje ich 320 000.

Ten ostatni procesor wyposażono aż w 16 megabajtów pamięci cache trzeciego poziomu. Więcej ma jej jedynie Montecito (intelowski procesor z rodziny Itanium), który może pochwalić się 24-megabajtowym cache’em L3.

W związku z tym, że Tulsa jest większa od swoich poprzedników (424 milimetry kwadratowe powierzchni w porównaniu z 354 milimetrami Paxville’a), z pojedynczego plastra krzemu można wyprodukować mniej procesorów, co podnosi ich koszty. By utrzymać je w rozsądnym przedziale Intel zmniejszył ilość szybszej od L3 pamięci poziomu drugiego (L2). Każdy z rdzeni ma do dyspozycji nie 2 a 1 megabajt L2. To zły kierunek zmian, ale wydaje się, że nie wpłynęło to na ogólną wydajność platformy - powiedział Jeffrey Gilbert, jeden z inżynierów pracujących nad procesorem.

Xeon 7100 Tulsa Intel dwurdzeniowy serwer NetBurst