Wpływ cukrzycy na naczynia limfatyczne

| Medycyna
NIH

Naukowcy z Uniwersytetu Missouri zidentyfikowali wpływ cukrzycy typu 2. na naczynia limfatyczne.

Główną funkcją układu limfatycznego jest transportowanie limfy [...] do węzłów chłonnych, gdzie aktywowane są odpowiedzi immunologiczne. Dowiedzieliśmy się właśnie, że u pacjentów z cukrzycą typu 2. ściany naczyń są nieprawidłowe i stają się coraz bardziej przepuszczalne [...] - opowiada dr Joshua Scallan.

Amerykanin porównuje przepuszczalność zdrowego naczynia limfatycznego do porowatego węża ogrodowego, który jest tak zaprojektowany, by przez drobne otworki wyciekała tylko odrobina wody. Naczynie limfatyczne osoby z cukrzycą typu 2. jest jednak jak wąż ze zbyt dużymi dziurami, przepuszczający zbyt dużo wody. Gdy naczynie jest za bardzo przepuszczalne, chłonka i antygeny nie są transportowane do węzłów chłonnych.

Badanie funkcji naczyń limfatycznych jest trudne, bo w odróżnieniu od naczyń krwionośnych są one przezroczyste i niemal niewidoczne, Scallanowi udało się jednak opracować metodę pomiaru ich przepuszczalności. Dzięki temu mógł stwierdzić, że u cukrzyków produkują one o wiele mniej tlenku azotu.

Przy cukrzycy typu 2. komórki naczyń limfatycznych nie wytwarzają wystarczającej ilości tlenku azotu, koniecznego do podtrzymania integralności śródbłonka, który warunkuje ich prawidłową funkcję. Odkryliśmy, że podając do naczyń L-argininę, aminokwas występujący w mięsie, m.in. drobiu, czy nabiale, byliśmy w stanie nasilić produkcję tlenku azotu i sprawić, że naczynia na powrót działały jak bariera - podsumowuje Scallan.

Wyniki już teraz są zachęcające i zespół ma nadzieję, że kiedyś uda się je przełożyć na nowe metody terapii.

cukrzyca typu 2. chłonka limfa naczynia limfatyczne przepuszczalność tlenek azotu śródbłonek Joshua Scallan