Grają, bo muszą

Z moich osobistych obserwacji wynika inne wytłumaczenie tego fenomenu. Kobiety nie wczuwają się w gry tak samo jak mężczyźni. Żona zawsze patrzy na ekran z przymrużeniem oka i wszystko komentuje na zasadzie "to tylko gra". Ja natomiast potrafię (i lubię) się wczuć w odgrywane sceny na monitorze, dlatego odczuwam na własnej skórze porażki i zwycięstwa moich własnych pikseli

Choc bym bardzo chcial, to i tak potwierdzic tego nie moge. Z obserwacji zauwazylem ze kobieta gdy przegrywa rozladowuje emocje na wygranym xD duszenie kablem od pada, krzeslem albo cos Sporo z nich tez potrafi po prostu popasc w ogromne rozgoryczenie do takiego stopnia ze zaczynaja plakac juz widzialem takie sytuacje chocby na ligach ktore nie mialy zadnego wplywu na graczy po za jakims tam rankingiem a jednak na porazke reagowaly bardzo intensywnie.

Ja na chwile obecna tyle co gram to czasem u kogos... konsole sprzedalem, PC to stacja robocza, ale gdy grywalem to bardzo sie denerwowalem az w pewnym momencie doszedlem do wniosku ze to tylko gra i trzeba sie uspokojic... oszukiwanie siebie czasem pomaga.

To zalezy w jakim stopniu dana jednostka realizuje sie grajac. O dramacie mozna mowic gdy kolo trzydziestki delikwent przy konsoli zamiast isc z dzieckiem pokopac pilke, zrobic grill'a rodzinnego lub ze znajomymi, a woli patrzec sie w ekran. Reklama robi wode ludziom z mozgu, a najbardziej rewolucyjne gry juz dawno powychodzily i ludziska graja w odgrzewane kotlety z lepsza grafa (czesto odmozdzajace straszliwie).

Kobiety nie wczuwają się w gry tak samo jak mężczyźni. Żona zawsze patrzy na ekran z przymrużeniem oka i wszystko komentuje na zasadzie "to tylko gra". Ja natomiast potrafię (i lubię) się wczuć w odgrywane sceny na monitorze, dlatego odczuwam na własnej skórze porażki i zwycięstwa moich własnych pikseli

Wczuwanie się raczej zależy od treści. W Simsy to kobiety się bardziej wczuwają, niż mążczyźni.

Podążając za tym rozumowaniem, to dlaczego w kinie to kobiety wczuwają się mocniej (i ryczą) a faceci patrzą z przymrużeniem oka?

Wczuwanie się raczej zależy od treści. W Simsy to kobiety się bardziej wczuwają, niż mążczyźni.

Pewnie masz, rację - nie patrzałem na to z tej strony

Moim zdaniem podstawowa różnica między Simsami i np. strzelankami jest taka, że do wygrania potrzebne są zupełnie różne zestawy emocji. Sam nie jestem wielkim graczem, ale typowa strzelanka czy gra sportowa wyzwala emocje związane z walką i konkurencją (co zresztą napisano w artykule), bo ma się bezpośrednio przed sobą jakiegoś przeciwnika. W Simsach tego nie ma, jest tylko sielankowy nastrój, który większości kobiet z pewnością będzie odpowiadał. U faceta przyjemność będzie zapewne powodował wyrzut adrenaliny i testosteron, a u kobiet pewnie oksytocyna albo inne "macierzyńskie" hormony

Mi się Simsy nudziły do czasu, aż nie wpadłem na pomysł uśmiercania moich bohaterów w różne ciekawe sposoby. A to spalić domek, a to zamurować kibelek, a to wyciągnąć schodki z basenu i pozwolić się wszystkim potopić Na krótką metę dało się z tej gry jakieś "męskie" emocje wyciągnąć

Dobre, to jest pomysłowość.

Moim zdaniem podstawowa różnica między Simsami i np. strzelankami jest taka, że do wygrania potrzebne są zupełnie różne zestawy emocji.

Ciekawe, jak i gdzie tu wpasować inne typy gier (np. logiczne).

Logiczne są dla ludzi lubiących pogłówkować w wolnym czasie przed monitorem. Inni wolą się pościgać wirtualnym autem. Niby "co kto lubi", ale też oddaje często istotę rzeczy