Zsekwencjowano genom zagrożonego kiwi północnego

| Nauki przyrodnicze
Christopher 'cricket' Hynes, tahl, CC

Międzynarodowy zespół naukowców zsekwencjonował genom kiwi północnego, zwanego też kiwi Mantella (Apteryx mantelli).

Naukowcy pracujący pod kierunkiem Torstena Schöneberga z Uniwersytetu w Lipsku oraz Janet Kelso z Instytutu Antropologii Ewolucyjnej Maxa Plancka w Lipsku zidentyfikowali różne przystosowania do nocnego trybu życia: wyłączenie paru genów odpowiedzialnych za widzenie barwne oraz większą niż u innych ptaków różnorodność receptorów węchowych.

Pozbawione ogonów kiwi mają szczątkowe skrzydła i długie dzioby z nozdrzami. Prowadzą głównie nocny tryb życia. Cechuje je niska podstawowa przemiana materii i najniższa temperatura ciała wśród ptaków.

Autorzy raportu z pisma Genome Biology odkryli zmiany genetyczne odzwierciedlające przystosowanie do nocnego trybu życia. Mimo że mutacje wyłączyły część genów odpowiedzialnych za barwne widzenie, wzrosła liczba genów receptorów węchowych. Zmiany te nastąpiły ok. 35 mln lat temu, po przybyciu kiwi na Nową Zelandię.

Już XVIII-wieczny francuski botanik i zoolog Jean Baptiste de Lamarck dywagował, że ewolucja działa zgodnie z regułą "używasz lub tracisz". Jest więc bardzo prawdopodobne, że kiwi stracił widzenie barwne, ponieważ nie było mu już potrzebne przy nowym nocnym trybie życia. Powonienie kiwi, pożądane ze względu na żerowanie w ciemnościach, stało się bardziej wyostrzone, a gama receptorów węchowych wzrosła, by przystosować się do większej różnorodności zapachów - wyjaśnia Diana Le Duc z Uniwersytetu w Lipsku.

Badania DNA dwóch kiwi pokazują, że wg pierwszych oszacowań, zmienność genetyczna populacji jest niewielka, co może jeszcze bardziej zagrozić i tak już zagrożonemu gatunkowi.

Genom kiwi stanowi ważny materiał do przyszłych badań porównawczych z wymarłymi i żyjącymi nielotami - podsumowuje Kelso.

kiwi północny kiwi Mantella Apteryx mantelli genom nocny tryb życia przystosowanie Torsten Schöneberg Janet Kelso