Wszyscy mamy w nosie rozwiązanie problemu lekooporności?

| Medycyna
Zdjęcie: Martin Christoph Konnerth

Naukowcy z Uniwersytetu w Tybindze i German Center for Infection Research odkryli, że kolonizująca ludzki nos Gram-dodatnia bakteria Staphylococcus lugdunensis produkuje nieznany dotąd antybiotyk.

Testy na myszach pokazały, że lugdunina może zwalczać wielolekooporne patogeny. Wyniki badań ukazały się w piśmie Nature.

Podczas eksperymentów doktorzy Bernhard Krismer i Alexander Zipperer oraz profesor Andreas Peschel obserwowali, że oporne na metycylinę szczepy gronkowca złocistego (ang. methicillin-resistant Staphylococcus aureus, MRSA) rzadko występują, gdy w nosie obecne są S. lugdunensis.

Normalnie antybiotyki wytwarzane są tylko przez bakterie glebowe i grzyby. Spostrzeżenie, że ludzka mikroflora także może być źródłem czynników przeciwdrobnoustrojowych, to coś nowego - zaznacza Peschel.

W ramach przyszłych badań naukowcy chcą sprawdzić, czy lugduninę rzeczywiście da się wykorzystać w terapii. Niemcy wspominają m.in. o zapobiegawczym podawaniu nieszkodliwych S. lugdunensis pacjentom zagrożonym zakażeniem MRSA.

Specjaliści z Instytutu Chemii Organicznej Uniwersytetu w Tybindze dokładnie zbadali budowę lugduniny i stwierdzili, że występuje w niej nieznana wcześniej struktura pierścieniowa z bloków białek. Tym samym odkryto nową klasę antybiotyków.

Niektóre prognozy sugerują, że w nadchodzących dziesięcioleciach więcej ludzi umrze z powodu lekoopornych bakterii niż w wyniku nowotworów. Niewłaściwe stosowanie antybiotyków tylko umacnia ten trend - podsumowuje Krismer.

lekooporność MRSA Staphylococcus lugdunensis lugdunina Bernhard Krismer Alexander Zipperer Andreas Peschel