Sfosylizowana skóra ujawniła pełnię swoich barw

| Nauki przyrodnicze
Jim Robbins, artist

Naukowcy odtworzyli ubarwienie prehistorycznego węża. Przedstawiciel rodziny połozowatych był zielono-czarny i przed 10 mln lat w późnym miocenie zamieszkiwał zarośla w okolicach Teruel w dzisiejszej Hiszpanii.

McNamara et al./Current Biology 2016

Dotąd specjaliści rekonstruujący prehistoryczne barwy byli ograniczeni do brązów czy czerni, nie udało się bowiem wykazać, że fosylizację mogą przetrwać barwniki inne niż melanina. Ostatnio jednak autorzy publikacji z pisma Current Biology weszli w posiadanie skóry sfosylizowanej w fosforanie wapnia.

Dzięki temu utrwaliły się unikatowe kształty różnych typów komórek pigmentowych (chromatoforów): ksantoforów, melanoforów oraz irydoforów. Mogły one wytwarzać barwniki zielone, czarne, brązowe, a także odpowiadać za barwy metaliczne/tęczowe zwierzęcia. Same barwniki uległy co prawda rozkładowi, ale do zrekonstruowania kolorów wystarczą informacje związane z morfologią komórek. Tym samym zdobyto pierwsze dowody na karotenoidowe i strukturalne ubarwienie prehistorycznej skóry.

Gdy dostaje się skamieniałe tkanki zachowane w tak drobnych szczegółach, człowiek doznaje szoku, obserwując je pod mikroskopem - podkreśla Maria McNamara, paleontolog z University College Cork.

McNamara zetknęła się ze sfosylizowanym wężem, prowadząc badania do doktoratu na stanowisku Libros w Hiszpanii. Okaz przeanalizowano jednak dopiero ostatnio. Zespół odkrył zmineralizowane komórki skóry, wykorzystując skaningowy mikroskop elektronowy. By ustalić, jakie dokładnie kolory miał wąż, kształty, liczebność i rozmieszczenie chromatoforów zestawiono z komórkami współczesnych węży. Okazało się, że w rejonie brzusznym był on jasny, zaś po bokach i na grzbiecie zielony z brązowo-czarnymi i żółto-zielonymi poprzecznymi plamami. Takie ubarwienie pomagało zapewne wtopić się w tło oraz było wykorzystywane w komunikacji wewnątrzgatunkowej.

Jak wyjaśnia McNamara, melanofory wytwarzały melaninę, a ksantofory karotenoidy i pteryny.

Ponieważ istnieją tzw. sfosfatyzowane skóry, opisywane odkrycie toruje drogę ponownej analizie tych skamieniałości. Znajomość ubarwienia zwierzęcia może zaś dostarczyć wskazówek odnośnie do różnych aspektów zachowania i ewolucji.

skóra fosylizacja połozowate wąż fosforan wapnia chromatofory barwniki melanofory ksantofory irydofory Maria McNamara