Starship SN8 w końcu wystartował. Lot był udany, a lądowanie zakończyła efektowa eksplozja rakiety
W końcu udało się przeprowadzić testowy lot Starship SN8. Lot, który zakończył się spektakularną eksplozją rakiety. Nie było to jednak zbyt wielkim zaskoczeniem. Oceniano bowiem, że szanse, iż rakieta wyląduje nietknięta wynoszą około 30%.
Starship SN8 wystartował wczoraj o godzinie 23:45 czasu polskiego z ośrodka testowego SpaceX w pobliżu wsi Boca Chica w Teksasie. Jego celem było osiągnięcie wysokości 12,5 kilometra, wykonanie kilku skomplikowanych manewrów – w tym odwrócenie się poziomo w celu spowolnienia opadania – powrót do pozycji pionowej i pionowe lądowanie. SN8 wykonał wszystkie zadania, z wyjątkiem ostatniego. W 6 minut i 42 sekundy po starcie doszło do wielkiej eksplozji na lądowisku. Wszystko wskazuje na to, że Starship miał podczas lądowania zbyt dużą prędkość.
Firma SpaceX uznała jednak test za sukces. Podczas lądowania ciśnienie w zbiorniku paliwowym na szczycie rakiety było zbyt niskie, przez co silniki nie wyhamowały pojazdu do odpowiedniej prędkości. Mamy jednak wszystkie dane, jakich potrzebowaliśmy. Gratulacje dla całego zespołu SpaceX, napisał na Twitterze Elon Musk. Niedługo potem dodał: Marsie, przybywamy!.
Wczorajszy test był najbardziej skomplikowany ze wszystkich dotychczasowych testów Starship. Wcześniej pojazdy te (Starhopper, SN5 i SN6) osiągały wysokość około 150 metrów. Były prostymi konstrukcjami, wyposażonymi w jeden silnik Raptor. SN8 to znacznie bardziej skomplikowany pojazd, o większych możliwościach. Korzysta on z trzech Raptorów, wyposażony jest w klapy i nos. Wszystkie te nowe elementy spisały się na medal, zapewnił Musk. Udane wznoszenie, przełączenie na górny zbiornik, precyzyjna praca klap, które naprowadziły rakietę na lądowisko, cieszył się założyciel SpaceX.
Pojazdy Starships mają w przyszłości latać na Księżyc, Marsa i w inne miejsca. Docelowo cały system będzie składał się dwóch zasadniczych elementów – pojazdu Starship, który w przyszłości będzie wyposażony w sześć silników Raptor oraz z olbrzymiej rakiety SuperHeavy, napędzanej około 30 silnikami. Oba elementy mają być wielokrotnego użytku, oba konstruowane są tak, by po starcie i lądowaniu były szybko gotowe do kolejnego startu.
SpaceX chce, by Starship i SuperHeavy były wkrótce gotowe do regularnych lotów. Musi być to nieodległa perspektywa, gdyż NASA rozważa wykorzystanie Starship podczas załogowej misji na Księżyc. Elon Musk ogłosił niedawno, że SpaceX zorganizuje pierwszą załogową misję na Marsa już w roku 2026, szybko jednak dodał, że jeśli będziemy mieli szczęście, to misja taka odbędzie się już w roku 2024.
Jeśli traktować te zapewnienia poważnie, to kolejne loty Starship muszą odbywać się często. Wiemy, że Starship SN9jest już niemal gotowa. Trwają też prace nad wersją SN10. Obie wersje będą bardzo podobne do SN8, mają jednak zawierać sporo niewielkich usprawnień. Duże zmiany przewidziane są w wersji SN15.
Komentarze (15)
peceed, 10 grudnia 2020, 16:41
Czy tylko mi się wydaje, ze SpaceX uznało, że zamiast bawić się w drogą infrastrukturę do testów taniej będzie im naprodukować pojazdów i sprawdzać na "żywym organizmie"?
mcezar, 11 grudnia 2020, 11:27
W 6:58, a więc w najciekawszym momencie mamy nagłą zmianę ujęcia - albo inna kamera (z innej strony), albo... inna rakieta? Szukałem bardziej ciągłego filmu, ale na razie nie znalazłem...
cyjanobakteria, 11 grudnia 2020, 13:17
Sugerujesz spisek czy mi się tylko wydaje? Może podstawili i wysadzili w powietrze inną rakietę, aby ukryć ciała inżynierów sygnalistów, którzy próbowali poinformować opinię publiczną o tym, że Ziemia jest płaska?
Racjonalista pomyśli, że zmienili ujęcie na kamerę, na której coś widać, bo jest bliżej albo ma inny obiektyw (zoom) oraz jest ustawioną na oświetlona część pojazdu. W momencie uderzenia o platformę jest włączony silnik sterujący na nosie rakiety, co widać na obu ujęciach.
Z tego, co podają, stopniowe wygaszanie silników podczas lotu w górę było planowane. Jednak podczas lądowania jeden z silników zgasł, a potrzebne są dwa. Jedyny działający otrzymywał zbyt bogatą mieszankę paliwa, stąd też zielony płomień.
cyjanobakteria, 11 grudnia 2020, 14:43
Znalazłem jeszcze video z analizą misji SN8:
tempik, 11 grudnia 2020, 16:09
Zupełnie jak z Teslą. Odpadające dachy przy 150km/h i zderzaki odpadające po wjechaniu w kałużę. Po co obliczać w CAD ile kleju nanosić i jakie spinki stosować jak obliczenia zrobią konsumenci i wyniki dostarczą do firmy
andrzejkm, 11 grudnia 2020, 17:52
Dokładnie to silnik otrzymał zbyt małą porcję paliwa (metanu) względem podawanej ilości tlenu w skutek czego komora zaczęła spalać miedź (sama siebie) stąd zielony płomień.
Jajcenty, 11 grudnia 2020, 18:21
A to nie jest tak, że mieszanka jest zawsze uboga? Ponieważ zależy nam na całkowitym spalaniu paliwa dajemy dużo więcej tlenu niż by to wynikało ze stechiometrii. Wtedy płomień ma prawo być zielony cały czas.
andrzejkm, 11 grudnia 2020, 19:42
"Z nieznanych powodów zbiornik lub powiązana z nim instalacja dopływowa nie były w stanie utrzymać ciśnienia potrzebnego do dostarczenia Raptorowi wystarczającej ilości paliwa, co spowodowało głód paliwa w połowie spalania. Brak paliwa i nadmiar tlenu skutecznie zamieniły silnik lądowania w gigantyczną pochodnię tlenową, topiąc miedziane ściany komory spalania (stąd zielony pióropusz). Gdyby zbiornik czołowy utrzymywał właściwe ciśnienie, SN8 najprawdopodobniej wylądowałby w stanie nienaruszonym (lub przynajmniej miał znacznie bardziej miękkie lądowanie)."
źródło: https://www.teslarati.com/spacex-starship-nearly-sticks-landing-high-altitude-debut/
cyjanobakteria, 11 grudnia 2020, 19:53
Ekspertem nie jestem, ale nigdy nie widziałem rakiet z zielonym płomieniem
Też mi przyszło do głowy, że kolor pochodzi od miedzi
Za to Teslą można driftować, a rakiety od razu dezintegrują
Jajcenty, 11 grudnia 2020, 20:10
Ale co też Kolega? A u Lema? Zielony płomień od borowodorów
Ale w przypadku SN8 miedzi (ja raczej obstawiam jakiś brąz) malutko było - jakby się jakaś uszczelka sfajczyła - raptem półsekundowy rozbłysk zieleni.
cyjanobakteria, 11 grudnia 2020, 20:14
Ciekawa sugestia, może używają smaru miedzianego
andrzejkm, 11 grudnia 2020, 20:31
Tutaj wnętrze komory spalania silnika F1 ale zasada i budowa pewnie podobna:
Jajcenty, 11 grudnia 2020, 20:33
OK, nie upieram się. Ale jeżeli komory spalania są wykładane stopami miedzi i nie dymią na zielono, to mamy tam niedobór tlenu powinniśmy więc obserwować sadzę, tymczasem gazy wylotowe zwykle wyglądają na czystą parę.
Powiedzmy relatywnie zimny: diboran samorzutnie zapala się w powietrzu i płonie zielonym płomieniem dając przy tym dwukrotnie więcej ciepła niż spalanie takiej samej masy węglowodorów
Mistrzowi zapewne chodziło o to, że ciąg borowodorowy maił być chłodniejszy od tego uzusykiwanego ze 'stosu'. Przy okazji, co było źródłem ciągu w przypadku stosu? Jakoś nie przypominam sobie żeby to było kiedyś opisane?
cyjanobakteria, 16 grudnia 2020, 17:23
Ciekawe video od Everyday Astronaut:
Tums, 16 grudnia 2020, 22:04
Obawiam się, że to jest błędne tłumaczenie. SN8 miał 2 "header tanks". Ten na szczycie rakiety to zbiornik ciekłego tlenu i nie było raczej problemów z jego niskim cisnieniem (w szczególności, że bogata w tlen mieszanka paliła miedzianą powierzchnię dzwonu - zielony ogień). Ten zbiornik, z którym był problem rzeczywiscie zawierał paliwo (metan) ale umieszczony był (z konkretnych powodów) w centrum rakiety, pomiędzy głównymi zbiornikami metanu/tlenu.