Gdy hibernujący chomik się budzi, znikają u niego splątane struktury, które występują u ludzi z alzheimerem
Hibernujące chomiki syryjskie mogą pomóc w opracowaniu lekarstwa na chorobę Alzheimera (ChA).
Kiedy chomiki hibernują, ich mózgi podlegają zmianom strukturalnym i metabolicznym, które pomagają neuronom przetrwać niskie temperatury. Kluczowym zdarzeniem wydaje się fosforylacja białka tau. W mózgach gryzoni, które zapadły w sen zimowy, tworzy ono splątane struktury, przypominające ludzkie splątki neurofibrylarne (zwyrodnienie włókienkowe neuronów). Kiedy hibernujący chomik się budzi, struktury znikają, a fosforylacja ulega szybkiemu i całkowitemu odwróceniu.
W takiej sytuacji zespół Coral Barbas z Universidad CEU San Pablo postanowił sprawdzić, czy ustalenie, jak przebiega proces eliminowania splątków u chomików, mogłoby wspomóc opracowanie nowych terapii dla ludzi.
By przeanalizować zmiany metaboliczne w tkance mózgu chomików, naukowcy posłużyli się spektrometrią mas. Metabolom badano przed, w trakcie oraz po hibernacji. Łącznie podczas hibernacji zmieniał się poziom 337 związków, w tym aminokwasów, endokannabinoidów i mózgowych krioprotektantów. W porównaniu do gryzoni, które się właśnie obudziły, hibernujące osobniki cechował znacznie wyższy poziom długołańcuchowych ceramidów, czyli lipidów pomagających w zapobieganiu uszkodzeniu oksydacyjnemu mózgu.
Największą zmianę odnotowano dla kwasu fosfatydowego, związku aktywującego enzym fosforylujący białko tau. U zwierząt hibernujących jego był ok. 5-krotnie wyższy niż w grupie kontrolnej.
Autorzy artykułu z Journal of Proteome Research podkreślają, że chomiki syryjskie, które gdy temperatura spadnie poniżej 6°C, zapadają w 3-4-dniowy torpor przeplatany krótkimi - kilkugodzinnymi - okresami aktywności, są idealnym modelem do badania substancji mogących chronić neurony.
Komentarze (0)