Żywa wieża

W ciągu kilku ostatnich lat naukowcy z grupy badawczej Baubotanik Instytutu Współczesnej Architektury i Projektowania Uniwersytetu w Stuttgarcie pracowali nad pomysłem konstrukcji z żywych roślin. Ostatnio od myślenia przeszli do działania i tak na południu Niemiec powstała 9-metrowa wieża z wierzb białych (Salix alba).

Profesor Gerd de Bruyn i zespół stworzyli wieżę, której podstawa ma powierzchnię ok. 8 metrów kwadratowych. Niemcom chodziło o zademonstrowanie architektonicznego i ekologicznego potencjału żyjących budynków. Drzewa i ich metabolizm przyczyniają się do uzdrowienia miejskiego mikroklimatu i cieszą oczy swoim widokiem. Niestety, zanim drzewo się w pełni rozwinie i urośnie, w zwykłych okolicznościach muszą upłynąć lata. Odpowiedzią na to zapotrzebowanie mogą być konstrukcje z nurtu budowlanobotanicznego. Po stosunkowo krótkim etapie konstrukcyjnym nie tylko osiągają one rozmiary dorosłych drzew i z powodzeniem spełniają ich funkcje, ale są także obiektami użytecznymi architektonicznie.

Podczas budowy wieży wykorzystano czasowe rusztowanie oraz 3 ocynkowane stalowe platformy. Drzewka są na razie niskie, osiągnęły wysokość mniej więcej 2 metrów. Tylko te z najniższego poziomu posadzono w gruncie, pozostałe ukorzeniają się w skrzynkach. Z czasem zespół zamierza wykorzystać starą technikę ogrodniczą: spajanie drzew w jeden duży organizm za pomocą zabiegów przypominających szczepienie.

Po kilku sezonach wegetacyjnych, gdy wierzby się ze sobą zespolą, a egzemplarze z dołu wykształcą odpowiednio duży system korzeniowy, skrzynki zostaną usunięte. Wtórny przyrost systemu pędów pozwoli też kiedyś wyeliminować podpory. Wtedy bowiem same wierzby udźwigną tak platformy, jak i obciążenia robocze konstrukcji. Wg szacunków Niemców, cały proces zajmie od 8 do 10 lat.

drzewa konstrukcje żyjące wierzba biała Gerd de Bruyn