Jaszczurcza osobowość
Badanie zachowania jaszczurek unaoczniło, że wykazują one szereg różnych umiejętności społecznych: jedne mają tendencje do przyłączania się do większych grup, inne są samotnikami. Odkrycie gadzich typów osobowości pomoże ekologom lepiej zrozumieć i modelować dynamikę zmian wewnątrzpopulacyjnych.
Naukowcy definiują "różnice osobowościowe" jako stałe (w czasie i we wszelakich kontekstach) różnice w zachowaniu pomiędzy osobnikami. Julien Cote z Uniwersytetu Piotra i Marii Curie w Paryżu nadmienia jednak, że tego typu różnice u dzikich zwierząt należy głębiej zbadać. Psycholodzy odkryli i przestudiowali szereg typów osobowości [zwierzęcych — przyp. red.], np. towarzyską, lecz w większości przypadków miało to miejsce u gatunków udomowionych.
Cote i zespół złapali dziką ciężarną jaszczurkę żyworodną (Lacerta vivipara). Jej nowo narodzonemu potomstwu "prezentowali" zapach innych jaszczurek i obserwowali reakcje. Przez rok monitorowali, ile czasu osobniki spędzają w poszczególnych miejscach terrarium.
Jaszczurki, które na wczesnych etapach życia reagowały awersyjnie na zapachy innych jaszczurek, częściej unikały gęsto zaludnionych (choć lepiej byłoby powiedzieć "zajaszczurzonych") rejonów wybiegu. Takie osobniki opisywano jako aspołeczne. Te, które od początku pociągały inne zwierzęta, wolały przebywać w okolicy uczęszczanej przez towarzyszy.
Kiedy się bada i modeluje funkcjonowanie populacji, trzeba wziąć pod uwagę, że różne osobowości odmiennie reagują na środowisko i nie zaobserwujemy jednakowego zachowania u wszystkich przedstawicieli tego samego gatunku.
Komentarze (0)