Zdobywca Nagrody Nobla nie miał racji
Posługując się rentgenografią strukturalną, włoscy naukowcy wykazali, że kanały jonowe dostosowują średnicę do wielkości przechodzących przez nie jonów.
Na tym polu rentgenografia strukturalna jest uznawana za ostateczny dowód: jeśli coś się zademonstruje za pomocą tej techniki, to musi być prawda - wyjaśnia prof. Vincent Torre z Międzynarodowej Szkoły Zaawansowanych Badań w Trieście.
Roderick MacKinnon, zdobywca Nagrody Nobla z 2003 r. za odkrycia dotyczące potasowych kanałów jonowych, sądzi, że wybiórczy filtr - rdzeń kanału, przez który jony się przemieszczają - to rodzaj sztywnej i niezmiennej rurki [...]. Wielu naukowców kwestionowało ten pogląd i sugerowało, że kanał może być bardziej elastyczny niż przewidywano, nawet jeśli dotąd nie udało się jeszcze tego bezpośrednio zademonstrować - podkreśla Luisa Napolitano.
Nasze studium z wykorzystaniem rentgenografii strukturalnej jako pierwsze pokazało, że kanał zmienia swoją średnicę. Technika naprawdę pozwala widzieć nam wszystko z atomową rozdzielczością. Przypomina to robienie białku rtg.
Artykuł opublikowany na łamach pisma PNAS składa się z dwóch części: teoretycznej z symulacjami komputerowymi (ich główną autorką jest Ina Bisha z Międzynarodowej Szkoły Zaawansowanych Badań) oraz praktycznej, tym raz wykonanej w Elettra Sincrotrone Trieste pod nadzorem Silvii Onesti.
Naukowcy wyjaśniają, że zrobili zdjęcia oczyszczonych i skrystalizowanych odpowiedników kanałów bramkowanych cyklicznymi nukleotydami podczas przechodzenia 6 jonów różnej wielkości: od najmniejszego litu po największy kation dimetyloamoniowy. Okazało się, że średnica filtra zmieniała się liniowo ze zmianą wielkości cząsteczki.
Komentarze (0)