Koronawirus z Wuhan może zostać z nami na stałe
Niektórzy eksperci od chorób zakaźnych ostrzegają, że może nie udać się opanować epidemii koronawirusa 2019-nCoV. Jeśli tak się stanie, może on zacząć krążyć wśród ludzi podobnie jak inne wirusy wywołujące choroby układu oddechowego.
Im więcej się o nim dowiadujemy, tym bardziej prawdopodobne jest, że nie uda się go kontrolować, mówi doktor Allison McGeer z Toronto, która w 2003 roku zaraziła się SARS, a później pomagała Arabii Saudyjskiej z walce z epidemią MERS. Mamy do czynienia z nowym wirusem i musimy dowiedzieć się, czy jest on w stanie rozprzestrzenić się po całym świecie, dodaje uczona. Na razie nie wiemy też, jaki wpływ miałoby rozprzestrzenienie się tego wirusa i jego pozostanie w środowisku, jednak można przypuszczać, że stanowiłby on poważny kłopot dla systemów opieki zdrowotnej na świecie.
Pomimo ogromnych wysiłków podjętych przez Chiny i inne państwa potrzebujemy planu na wypadek, gdyby wyeliminowanie wirusa się nie udało, dodaje Neil Ferguson, specjalista ds. epidemiologii chorób zakaźnych z Imperial College London. Przeprowadził on modelowanie epidemii i poinformował, że z niektórych modeli wynika, iż liczba osób zakażonych może wynosić od 30 do 200 tysięcy. W chwili pisania tej informacji wiemy o ponad 6000 potwierdzonych przypadków zachorowań.
Tymczasem Fundacja Billa i Melindy Gatesów ogłosiła, że przeznacza 10 milionów dolarów na walkę z nowym wirusem. Połowa z tej kwoty trafi do Chin, drugą zaś połowę otrzyma African Center for Disease Control, by pomóc krajom Afryki w przygotowaniach do pojawienia się w nich nowego koronawirusa. Na razie brak jest potwierdzonych przypadków zachorowań na Czarnym Lądzie.
Koronawirus 2019-nCoV rozprzestrzenia się znacznie szybciej niż SARS. W przypadku tej drugiej choroby bardzo istotny był fakt, że nie dochodziło do zarażeń między ludźmi póki osoba chora nie wykazywała objawów. Jednak w wypadku najnowszego koronawirusa, i innych chorób jak np. odra czy grypa, ludzie zarażają mimo, że nie wykazują objawów choroby. Dlatego też metody walki, które zadziałały w przypadku SARS, takie jak izolacja i kwarantanna, mogą być nieskuteczne obecnie, gdyż zarażać mogą osoby, o których nie wiadomo, że są chore.
Na szczęście obecny wirus jest znacznie mniej śmiercionośny. Obecnie odsetek zgonów wynosi około 2%, podczas gdy w przypadku SARS było to niemal 10%. SARS pojawił się w 29 krajach na świecie. Od czasu, gdy w lipcu 2003 WHO ogłosiło koniec epidemii SARS wirus ten zainfekował jedynie cztery osoby w Chinach, a ostatni przypadek takiego zakażenia miał miejsce w styczniu 2004 roku. Koronawirus z Wuhan jest obecny już w 18 krajach, a liczba potwierdzonych przypadków zachorowań gwałtownie rośnie.
Komentarze (11)
Jarek Duda, 29 stycznia 2020, 12:40
Z perspektywy wirusa, sukcesem ewolucyjnym nie jest wybicie wszystkich hostów jak w grach komputerowych, tylko zadomowienie się na stałe w populacji.
Byłem kiedyś na świetnym wykładzie o ewolucji ospy (od https://dblp.org/pers/hd/b/Bier:Martin) - że stała się istotna dość niedawno dzięki rozwojowi miast, początkowo była dużo bardziej zabójcza, ewolucyjnie uspokajając się i zadomowiając na stałe w populacji - pewnie coś podobnego czeka koronawirus: stanie się łagodniejszym powszechnym zjawiskiem typu przeziębienia czy grypy.
Warai Otoko, 29 stycznia 2020, 12:54
Ale nie każdemu wirusowi uda się osiągnąć sukces ;P
Jarek Duda, 29 stycznia 2020, 13:09
Ten jak narazie ma wykładniczy wzrost: https://gisanddata.maps.arcgis.com/apps/opsdashboard/index.html#/bda7594740fd40299423467b48e9ecf6
Co więcej "recovered" może oznaczać nosiciela.
KONTO USUNIĘTE, 29 stycznia 2020, 13:15
Sukces upatrywałbym w ewolucyjnym przystosowaniu się podmiotu zainfekowanego: przeżyły jednostki odporne i one cechę przekazały potomnym, niż w posądzaniu o ten wyczyn ospę.
Krzychoo, 29 stycznia 2020, 13:27
Albo oba: zbyt agresywny (zabójczy) szczep mógł nie zdążyć zarazić kolejnych jednostek przed śmiercią nosiciela.
gooostaw, 29 stycznia 2020, 14:11
Czy z ewolucyjnego punktu widzenia nie byłoby najlepiej dla wirusa żeby wcale nie zabijał? Jeszcze lepiej gdyby wcale nie miał negatywnych skutków. Wtedy mógłby się spokojnie rozpowszechnić w całej populacji. Może byłaby nawet możliwa symbioza? Istnieją jakieś wirusy pożyteczne dla ludzi?
KONTO USUNIĘTE, 29 stycznia 2020, 14:24
Takich wirusów jest większość: właśnie dlatego, że żywiciela nie ubijają, tylko cichaczem śmietankę spijają. Te zjadliwe to te "głupie": taki ich błąd ewolucyjny.
tempik, 29 stycznia 2020, 16:33
Sukces można osiągnąć na różne sposoby. Nie koniecznie w tym celu trzeba być uczciwym i pracowitym. Złodzieje i krętacze też osiągają sukces.
W przyrodzie również nie ma sielanki gdzie wszyscy przeżuwają trawę, są też agresywne drapieżnik.
A taktyka zjadliwych patogenów wcale nie jest głupia. Nagły atak, rozmnożenie i szybkie zabicie nosiciela po czym ukrycie się powoduje że nie ma szans na wytworzenie naturalnej odporności. Inne organizmy nie mają też czasu żeby nauczyć się np. żerować na tych patogenach.
i tak taka ebola pojawia się i znika. Nikt nie wie gdzie, jak i dlaczego.
Jarek Duda, 29 stycznia 2020, 16:38
Ewolucyjnie dosłownie maksymalizowana jest ilość osobników w kolejnych pokoleniach - mając dwie podpopulacje z których jedna statystycznie prowadzi do trochę większej ilości osobników, asymptotycznie powinna ona całkowicie zdominować populacją ...
Ale oczywiście to jest duże uproszczenie, tutaj nie mamy nieskończonego czasu ze statycznymi parametrami, tylko niezwykle szybko ewoluującą sytuację - selekcję na ilość osobników, najszybsze rozprzestrzenianie się w środowisku, np. z ludźmi aktywnie walczącymi z patogenem.
Śmiertelność pewnie jest głównie efektem ubocznym "przeskoczenia" ze zwierzęcia na dość innego hosta ludzkiego, inną specyfikę populacji - też z perspektywy ewolucji patogenu jest dość negatywnym czynnikiem selekcyjnym.
Do największej ilości osobników patogenu doprowadzają mutacje pozwalające w miarę po cichu dalej się rozprzestrzeniać w populacji - podobnie jak w przypadku wielu innych patogenów, które przeewoluuowały do w miarę niegroźnych acz powszechnych jak przeziębienie, grypa, odra ... co pewnie czeka też koronawirusa - w mniej niebezpiecznej wersji niż obecny.
W przypadku poważniejszych epidemii w historii, patogen też wprowadzał czynnik selekcyjny na hosta - współczesny człowiek pewnie jest dość odporny na wiele historycznych patogenów, na przykład przypuszcza się (np. Jared Diamond) że za prawie wymarcie indian odpowiada różnica odporności wynikła z kontaktów ze zwierzętami hodowlanymi mieszkańców starego świata.
ps. Co do eboli, udało się ją praktycznie wyeliminować - ukierunkowanymi działaniami ludzi.
tempik, 29 stycznia 2020, 18:46
Ale to działanie ludzkie wykracza poza ramy ewolucji.
Ewolucyjnie bardzo "fajnie" ebola sobie radziła.
Ludzie potrafią unicestwić miliardy pszczół, całe populacje ryb we wszystkich ocenach to i z taką niszową ebolą sobie poradzą. Wystarczy tylko chcieć
Jarek Duda, 29 stycznia 2020, 19:16
Działania ludzkie są kluczowym czynnikiem selekcyjnym dla patogenów, jednak zbyt mało od nas zależy żeby nazwać to sztuczną selekcją (choć jest i taka np. dla wirusów: http://news.mit.edu/2009/virus-battery-0402 ) ... chyba lepiej o tym myśleć jako o ewolucji w aktywnie modyfikowanym środowisku.