Okulary stroboskopowe poprawiają osiągnięcia sportowców
Zawodowi hokeiści, którzy trenowali z okularami stroboskopowymi (pozwalającymi na widzenie przebiegu zdarzeń jedynie okresowo), odnotowali 18-proc. poprawę umiejętności. W grupie kontrolnej nie zaszły żadne zmiany.
W okularach wykorzystano soczewki przełączające się między wersją przezroczystą i matową.
W ramach wcześniejszych studiów nad zastosowaniem okularów stroboskopowych w czasie treningu wykazano, że poprawiają one widzenie, uwagę wzrokową oraz zdolność przewidywania czasowania ruchu obiektów. Teraz po raz pierwszy badano jednak, czy zjawiska ta mają jakieś odniesienie do wyników na boisku.
Jak wyjaśnia dr Stephen Mitroff z Duke University, okulary stroboskopowe zmuszają system wzrokowy do trenowania w trudnych warunkach (można to porównać do biegacza ćwiczącego z obciążeniem kostek). Podczas eksperymentów stosowano różną prędkość przełączania między dwoma stanami: soczewki zawsze były przezroczyste przez 1/10 s, a matowe w okresach od 67 milisekund do 9/10 s.
Mitroff współpracował z hokeistami z drużyny Carolina Hurricanes i trenerami podczas 16-dniowego obozu przed rozpoczęciem sezonu. Wyodrębniono 2 grupy: 5-osobową kontrolną i 6-osobową interwencyjną. Pierwsza trenowała tak jak zwykle, a druga z okularami Nike SPARQ Vapor Strobe. Wyniki były oceniane zarówno przed, jak i po. Napastnicy musieli wykonać trudny manewr przed strzałem na bramkę, a obrońcy jeździć w kółko przed długim podaniem.
Choć 18-procentowa poprawa to dużo jak na zawodowych graczy, Mitroff zaznacza, że wyniki są na razie wstępne, bo badania przeprowadzano na małej próbie. Przy większej mogłoby się okazać, że istotny statystycznie efekt nadal występuje, lecz zwyżka osiągnięć nie jest wyrażona za pomocą aż tak dużej liczby.
Komentarze (10)
mcezar, 16 grudnia 2013, 13:32
Bardzo bym chciał zobaczyć jak grają hokeiści z soczewkami matowymi przez 9-10s... Hokej mnie nigdy nie wciągnął, ale coś czuję że to byłby hit:)
Anna Błońska, 16 grudnia 2013, 18:47
Faktycznie taki mecz mógłby ciekawie wyglądać, ale coś czuję, że okulary będą wkładane tylko na czas treningu
pogo, 17 grudnia 2013, 10:44
Ciekawe jak to wpływa na jakość wzroku w dłuższej perspektywie. Obstawiam, że kiepsko... jak patrzenie na mrugający stary monitor...
glaude, 17 grudnia 2013, 12:22
@pogo
Coś takiego, tylko w większym nasileniu, ma miejsce u niewielkiej liczby ludzi dotkniętych akinetopsją. To bardzo rzadka ułomność pojawiająca się po bardzo selektywnych (wręcz precyzyjnych) udarach mózgowych w płacie potylicznym. Konkretnie chodzi o korę wyższego rzędu (V5) przetwarzającą informacje ruchowe z modalności wzrokowej.
Pacjenci dotknięci tą lezją widzą świat jako osobne "stopklatki"- kompletnie bez ruchu. Sami nie są zdolni do życia. Nie potrafią przejść przez ulicę, gdyż ich mózg nie jest w stanie oszacować z jaką prędkością jedzie auto i kiedy należy przechodzić, zeby pod niego nie wpaść. Nie potrafią nalać z czajnika herbaty, bo zawsze przeleją itp. Duża część świata umyka ich wzrokowi.
Trochę więcej o tej rzadkiej dolegliwości tutaj:
http://www.charaktery.eu/slownik-psychologiczny/A/172/Akinetopsja/
Te okulary to takie 'stopklatki' tylko w szybszym tempie niż u ludzi dotkniętych akinetopsją. Wyczulają, poprzez ten trening, korę wzrokową na bardziej dokładne przewidywanie ruchu obiektów na podstawie skąpych (co ileś milisekund) obrazów.
pogo, 18 grudnia 2013, 08:37
Tak, znam te chorobę, ale ona dotyczy postrzegania ruchu przez mózg z nie przez oko.
W przypadku tych okularów mrugasz człowiekowi przed oczami...
radar, 18 grudnia 2013, 14:08
Od dawna wiadomo, że oko jest "za wolne". Wygląda na to, że w tym przypadku zmuszając mózg do prekognicji ruchu (przeciwnika/krążka) poprawiamy "timing" w porównaniu do sytuacji, gdy cały czas opieramy się na informacji z oka (lag).
Nie wiem czy to będzie miało wpływ na oko, ale wydaje mi się, że mózg się bardziej zmęczy. Pytanie czy zauważalnie dla organizmu?
pogo, 18 grudnia 2013, 14:40
@radar... zauważalnie. Miałem okazję się bawić czymś nieco podobnym. Nie było to w celach treningowych, a jedynie jako rozrywka, więc nic nie powiem o tym czy to daje jakieś wyniki sportowe... Oczy też się męczą...
glaude, 18 grudnia 2013, 20:04
To o czym piszecie nie dotyczy w zasadzie oka!
Dotyczy kory przetwarzającej ruch. Do tego nawet nie potrzeba oka, co dobitnie udowadniają wyczyny niewidomych ludzi, przemieszczających się skutecznie na podstawie nawigacji z modalności słuchowej. Nawet nie jest potrzebna I-rzędowa kora wzrokowa- bo ze wzgórków górnych blaszki pokrywy, poprzez poduszkę wzgórza idzie szlak omijający V1, co z kolei dowodzą osoby przejawiające tzw, ślepowidzenie.
Ale do rzeczy.
Kora przetwarzająca modalność wzrokową to ponad 50% ludzkiej kory nowej. Podzielona jest w zasadzie na 2 główne szlaki: dolny (tzw. "co") i górny (tzw. "jak"- dawny "gdzie"). Działają względnie niezależnie. Tzn. szlak górny jest starszy ewolucyjnie i niezależny, zaś dolny.zależny częściowo od górnego. Przejawia się to tym, że przy ruchach gałki (sakadach), szlak dolny nie przekazuje potencjałów z siatkówki. Czyli układ jest przez krótkie chwile 'ślepy'! Bodźce wzrokowe są przepuszczane w postaci potencjałów tylko przy fiksacji. Jak więc dobitnie widać naturalny "stroboskop" działa na codzień, tylko przy bardzo krótkich odcinkach czasowych i jest nieazuważalny.
To co ćwiczą ci hokeiści to nic innego jak partycypowanie ruchu obiektów na podstawie tylko początkowych danych o ich położeniu i ruchu, i skąpych danych dotyczących kolejnych współrzędnych ruchu. Czyli w zasadzie to samo co normalne widzenie, tylko np. co 3-4 "klatkę" obrazu. Bo, o czym wiedzą filmowcy, ruch płynny dla ludzkiej kory, to określona liczba klatek na sekundę. Szybszych obrazów ludzka kora nie przetwarza tak dokładnie, a wolniejsze dają poczucie wolno puszczanych slajdów a nie rzeczywistego otoczenia/obiektów w ruchu.
Kiedyś, na bodajże National Geografic pokazywali jakie zdolności partycypowania ruchu obiektu ma Christiano Ronaldo. Piłkarz z rzutu rożnego wykopywał piłkę przy pełnym świetle i w tej samej chwili światlo gasło. Ronaldo miał po ciemku dobiec z pola karnego do bramkowego w miejsce, gdzie według niego piłka spadnie i strzelić gola. O dziwo zawsze trafiał nogą w piłkę, choć nie zawsze trafial po ciemku do bramki.
Reasumując te okulary to według mnie dobra metoda treningowa, ale zła metoda do realnej gry. W realnej grze jest za dużo zmiennych: inni gracze, częsta zmiana kierunku i prędkości piłki, i jej rotacji.
pogo, 18 grudnia 2013, 20:26
@glaude
Nikt nie twierdzi, że to oko trenuje, a nie mózg. To wręcz oczywiste, że jest to trening mózgu. Poruszyłem raczej kwestię tego, że taki trening - prawdopodobnie - nie pozostaje obojętny dla zdrowia samych oczu.
Swoją drogą ciekawa dawka dodatkowej wiedzy
Tolo, 19 grudnia 2013, 21:27
Tu tez chyba zadziała taki efekt ze w przypadku takiego klatkowania zawodnik jest się w stanie lepiej nauczyć zachowania krążka. Ma ruch skonkretyzowany i pozycja takiego krążka przyjmuje dyskretne wartości w danym momencie co pozwala wypracować ze tak powiem precyzyjniejszy mechanizm predykcji. I nawet jak dostaje bodźce w formie ciągłej ma lepszą synchronizacje i świadomość ruchu. Tzn poprawia mu sie ocena sytuacji która wypracował na danych dyskretnych bo jak trenuje na danych ciągłych ma dodatkowa niepewność.