Gdzie wirus nie może, tam lipidy poślą
Nośnikami w terapii genowej mogą być wirusy, jednak jak tłumaczy dr Alicia Rodriguez z Wydziału Farmacji Publicznego Uniwersytetu Baskijskiego (UPV/EHU), ze względu na podwyższone ryzyko powstawania guzów naukowcy poszukują innych metod transportu. Szczególnie obiecujące wydają się wektory bazujące na nanocząstkach lipidów.
[...] Przez kilka lat pracowaliśmy nad metodami leczenia degeneracyjnych chorób siatkówki. W 2012 r. na łamach Human Gene Therapy ukazał się artykuł o lipidowej terapii wrodzonego rozwarstwienia siatkówki sprzężonego z chromosomem X. Po wprowadzeniu nanocząstek lipidów do oka szczurów zachodziła ekspresja pożądanego białka.
Rodriguez podkreśla, że za pośrednictwem nanocząstek lipidów można by też dostarczać leki nierozpuszczalne lub słabo rozpuszczalne w wodzie. Wśród nowych aktywnych farmakologicznie cząsteczek stanowią one aż 40%. Problemy z opracowaniem bezpiecznej i skutecznej formuły "doręczania" sprawiają, że nie znajdują one zastosowań klinicznych.
Okazało się, że enkapsulacja takich leków w nanocząstkach lipidowych daje dobre rezultaty. Zespół dr Véronique Préat z Katolickiego Uniwersytetu w Leuven zademonstrował, że nanostrukturalne nośniki lipidowe pokonują barierę jelitową, co zwiększa przenikalność leku.
Raport naukowców z Hiszpanii i Belgii ukazał się w Journal of Controlled Release.
Komentarze (0)