Wpływ wylesiania na zmiany klimatu został mocno przeszacowany
Wycinanie drzew w sposób nieunikniony prowadzi do uwalniania węgla do środowiska, jednak wpływ wylesiania na zmiany klimatyczne jest znacznie przeszacowany, twierdzą autorzy najnowszych badań. Zespół pracujący pod kierunkiem naukowców z Ohio State University i Yale University obliczył, że od roku 1900 wycinka lasów w celu pozyskania drewna oraz pod uprawy przyczyniła się do emisji 92 miliardów ton węgla.
Nasze wyliczenia dały wynik aż pięciokrotnie mniejszy niż poprzednie szacunki, które mówiły, że od roku 1900 wylesianie przyczyniło się do emisji 484 miliardów ton węgla, czyli jest odpowiedzialne aż za 1/3 emisji antropogenicznej, mówi profesor Brent Sohngen z Ohio State University. Uczony zauważa, że autorzy poprzednich szacunków nie wzięli pod uwagę nowych nasadzeń drzew oraz innych metod zarządzania lasami, które zmniejszyły wpływ wylesiania na środowisko. Model obliczeniowy, który wykorzystano przy najnowszych badanach, brał pod uwagę wiele różnorodnych działań z zakresu gospodarki leśnej, które przyczyniły się do zmniejszenia negatywnego wpływu wycinki.
W ciągu ostatnich stu lat dokonał się znaczący zwrot w gospodarce leśnej. Lasy zaczęto postrzegać jako zasób odnawialny, a nie nieodnawialny. Szacujemy, że działania takie jak zalesianie i inne techniki gospodarki znacząco zmniejszyły niekorzystny wpływ wycinki lasu na środowisko, mówi Sohngen i wyjaśnia, iż autorzy poprzednich badań brali pod uwagę odrastanie lasu jedynie w sposób naturalny, bez żadnej interwencji człowieka.
Użytkowanie ziemi i zmiany w jej użytkowaniu mają stosunkowo niewielki wpływ na emisję węgla w porównaniu z niemal 1300 miliardami ton wyemitowanymi w tym samym czasie przez przemysł, dodaje Sohngen.
Dotychczasowe szacunki mówiły, że wycinka drzew odpowiada za 27% antropogenicznej emisji węgla od roku 1900. Nowe szacunki pokazują, że odsetek ten jest mniejszy i wynosi 7%.
Przeszacowano emisję, gdyż nie wzięto pod uwagę ponownego zalesiania, które jest techniką stosowaną na całym świecie od 70 lat. Zalesianie to rynkowa odpowiedź na spostrzeżenie, że do lat 90. zabraknie starych drzew. Wtedy to, w latach 50. firmy zajmujące się wycinką zaczęły również sadzić drzewa i zarządzać lasami. W ten sposób cały przemysł drzewny stopniowo zmienił się z przemysłu wydobywczego zasobów nieodnawialnych w przemysł uprawy drzew, dodaje współautor badań, Robert Mendelsohn z Yale University.
W artykule opublikowanym na łamach Journal of Forest Economics, którego cały numer specjalny poświęcono metodom obliczeniowym służącym ocenie wpływu lasów na obieg węgla, naukowcy zauważają, że jeśli przyjrzymy się trendom z ostatnich dekad, to zauważymy, że w walce z globalnym ociepleniem należy skupić się przede wszystkim na emisji przemysłowej. Tym bardziej, że w ciągu ostatnich 10–15 lat wyraźnie widać, że coraz mniej starych lasów jest wycinanych i trend ten prawdopodobnie utrzyma się w przyszłości. Nie oznacza to jednak, że możemy zrezygnować z ochrony lasów. Wręcz przeciwnie. Ekonomiści zauważają, że jeśli rządy na całym świecie będą prowadziły odpowiednią gospodarkę, przyjmą rozwiązania zachęcające do ochrony lasów, to działania takie odegrają olbrzymią rolę w walce ze zmianami klimatu.
Wylesianie jest postrzegane jako olbrzymie źródło emisji węgla, jednak nie jest to duże źródło. Wielkim źródłem jest sektor energetyczny i to na nim powinniśmy skupić swoją uwagę. Na nim oraz na zwiększeniu roli lasów jako czynnika chroniącego środowisko, stwierdza Sohngen.
Możliwe jest takie zarządzanie światowymi lasami, by przechowywały one więcej węgla niż obecnie. Część z tego dodatkowego węgla może być przechowywana w niemal niezmiennym lesie tropikalnym, który w ogóle nie jest wycinany, a część w lasach zarządzanych przez człowieka. W dalszej przyszłości lasy mogą stać się źródłem energii. Jeśli drewno będzie spalane, a jednocześnie będziemy przechwytywać i przechowywać węgiel z tego spalania, to lasy mogą efektywnie wyłapywać węgiel z atmosfery i pomogą osiągnąć długoterminowe cele jeśli chodzi o utrzymanie średnich temperatur na Ziemi, dodaje uczony.
Komentarze (7)
Mongoon, 5 listopada 2019, 16:21
Może to głupie pytanie, ale czemu właściwie traktuje się przemysł drzewny jako źródło emisji a nie jako - częściowe przynajmniej - rozwiązanie problemu? Argumenty sprowadzają się przecież do tego, że ludzie wydobywają węgiel usunięty z obiegu przez milionami lat (węgiel, ropa, gaz) i wprowadzają go w obieg bardzo szybko co prawdopodobnie może wytrącić układ z równowagi. Dlaczego więc nie traktuje się drewna, które większość masy bierze z dwutlenku węgla i wody, jako magazynu tego niechcianego CO2? Czy nie powinniśmy popularyzować drewna i poszerzać jego możliwe zastosowania tj. żeby wróciło do budownictwa, do meblarstwa, +znaleźć nowe zastosowania? I jasne, wiem że są projekty ale potem można przeczytać takie artykuły i wniosek z tego taki że w opinii i powszechnym rozumowaniu lasy należy zostawić w spokoju a wycięcie drzewa powoduje w jakiś niezrozumiały niebezpośredni sposób emisję CO2.
P.S. Widzę, że autorzy zakładają odpowiednią gospodarkę jako narzędzie do walki ze zmianami klimatu. Ale to nie jest też tak że las zostawiony sam w sobie nie zmagazynuje tyle CO2 co np. drewniane kompleksy mieszkalne? Drzewa urosną i potem zaczną umierać i wracać przez grzybki i bakterie do CO2. Może jak poczekamy parę milionów lat to lasy się uporają.
pogo, 6 listopada 2019, 12:05
Meble i domy z drzewa też wieczne nie są. Po jakimś czasie idą na przemiał i prawdopodobnie do spalenia.
Przemysł drzewny to też węgiel drzewny i papier... te w większości idą do spalenia prędzej czy później.
darekp, 6 listopada 2019, 12:35
Tak na chłopski rozum, to można by składować gdzieś zużyte meble (Jajcenty chyba coś takiego kiedyś proponował), jeśli chodzi nam o "wyciąganie" CO2 z atmosfery. A obszary po wyciętych drzewach ponownie zalesiać. Można by nawet składować w opuszczonych kopalniach czy tp. - w końcu kiedyś były pomysły wpompowywania do tych kopalń CO2 z atmosfery. A deski itp. chyba łatwiej (i bezpieczniej!) składować niż gaz...
rozan, 6 listopada 2019, 14:00
Czy ja wiem, czy lasy uporałyby się z własnym problemem wzrostu i obumierania w ciągu milionów lat? Spójrzmy na miejsca na świecie, gdzie pożary wytwarzane w wyniku wysokich temperatur to tak naprawdę chrzest ognia, po którym przychodzą silne wiatry rozwiewające syf, jaki po nich pozostaje i zaczynają pojawiać się nowe drzewka, wcale nie po tysiącu czy milionie latach tylko znacznie wcześniej. A co do domków z drewna to podobno powracają do łask i te murowane nie są już jedynymi pożądanymi przez konsumentów.
pogo, 6 listopada 2019, 17:25
@Astro
Wiem i wiedziałem, że ktoś o tym napisze. Nie zmienia to faktu, że po tych 200 latach zwykle i tak "wraca do obiegu" poprzez spalenie. Nadal wygląda mi to tylko na odraczanie tego.
Nie mam też kompletnie żadnego pomysłu co zrobić, by było inaczej.
pogo, 6 listopada 2019, 17:32
Tak... w jednym przypadku to problem naszych prawnuków, a w drugim nasz.
Hmm...
pogo, 6 listopada 2019, 18:07
Mimo wszystko myślę raczej o współcześnie produkowanych meblach i domach, nawet jeśli znów miałyby przeżyć 200 lat.
Nie mam na ten temat żadnych danych, ale tak na moje wyczucie: wybudowanie i spalenie takiego domu powinno wytworzyć mniej CO2, niż wybudowanie i wyburzenie analogicznego domu betonowego. Doliczając 50 lat eksploatacji pewnie wciąż wychodzi podobnie, a być może jeszcze bardziej na korzyść drewna.
Jakby jeszcze zamiast palić to zakopać głęboko w ziemi by za jakiś czas stało się pokładami węgla...