Kto żuje, ten szybciej chodzi

| Zdrowie/uroda
Mary (Mayr), licencja: Creative Commons

Żucie gumy podczas chodzenia podwyższa tętno i wydatkowanie energii - twierdzi zespół dr. Yuki Hamady z Uniwersytetu Waseda w Tokio.

Japończycy podkreślają, że przeprowadzano badania nad wpływem żucia gumy na funkcje fizjologiczne w spoczynku, dotąd nikt jednak nie oceniał, co dzieje się z organizmem, gdy żujemy gumę w czasie marszu.

Naukowcy zebrali grupę 46 osób (zarówno mężczyzn, jak i kobiet) w wieku 21-69 lat. Miały one w losowej kolejności wziąć udział w 2 testach. W jednym z nich ochotnikom dawano 2 gumy o wadze 1,5 g (każda z nich zapewniała 3 kilokalorie). Należało je żuć podczas 15-min spaceru we własnym tempie. Przed spacerem badani przez godzinę odpoczywali. W próbie kontrolnej po godzinie odpoczynku także udawano się na 15-min przechadzkę, ale zamiast gumy ochotnicy dostawali proszek o tym samym składzie (co ważne, nie trzeba go było żuć).

W każdej próbie mierzono tętno spoczynkowe, średnie tętno podczas marszu, przebyty dystans oraz kadencję, czyli liczbę kroków na minutę. Oprócz tego wyliczano średnią prędkość chodu, długość kroków, a także ogólne wydatkowanie energii (w tym przypadku opierano się na średniej prędkości marszu i wadze danej osoby).

Okazało się, że średnie tętno podczas marszu i wielkość zmiany tętna przy przejściu od spoczynku do aktywności były większe w teście z żuciem gumy.

Później wyniki analizowano, uwzględniając płeć i wiek. W związku z tym badanych podzielono na kobiety i mężczyzn oraz na osoby młode (w wieku 39 lat i młodsze), w średnim wieku i starsze (w wieku 40 lat i starsze).

Okazało się, że w teście z żuciem gumy obie płcie miały znacząco wyższe średnie tętno i zmianę tętna. U mężczyzn obserwowano zaś dodatkowo znaczący wzrost przebytej odległości i średniej prędkości chodu.

Japończycy zauważyli też, że bez względu na wiek, w teście z gumą u wszystkich następowała większa zmiana tętna przy przejściu od spoczynku do aktywności. Znacząco wyższe średnie tętno podczas marszu z gumą występowało jednak tylko u osób w średnim wieku i starszych.

Łącznie oznacza to, że żucie gumy ma największy wpływ na mężczyzn w średnim i starszym wieku, u których zaobserwowano korzystny wpływ tej czynności na pokonywany dystans, średnią szybkość chodu, średnią liczbę kroków, średnie tętno podczas marszu czy ogólne wydatkowanie energii.

żucie gumy procesy fizjologiczne marsz Yuka Hamada