Znaleziono krater uderzeniowy powiązany z największym wymieraniem w dziejach?

Basen Falklandów wykazuje cechy krateru uderzeniowego, twierdzi międzynarodowy zespół naukowcy. Jeśli basen Falklandów to rzeczywiście krater uderzeniowy, a wiele na to wskazuje, to jest jedną z największych znanych struktur tego typu – mówi współautor badań, profesor Michael Rampino z New York University. Wraz z nim badania prowadzili m.in. Max C.L. Rocca z Argentyjskiego Towarzystwa Planetarnego oraz paragwajski geolog Jaime Baez Presser. Naukowcy mówią, że potwierdzeniem ich analiz byłyby badania próbek.

Wspomniany basen znajduje się na Płaskowyżu Falklandzkim na północny zachód od Falklandu Zachodniego. Wiek basenu szacowany jest na 250-270 milionów lat. Jeśli to, co uważamy za krater uderzeniowy, rzeczywiście ma 250 milionów lat, to czas jego powstania odpowiada wymieraniu permskiemu, największemu wymieraniu w dziejach, w wyniku którego wyginęło ponad 90% gatunków, mówi Rampino. Średnica prawdopodobnego krateru wynosi około 250 kilometrów.

Naukowcy, którzy twierdzą, że mamy do czynienia z kraterem zauważają, że mamy do czynienia z zagłębieniem całkowicie wypełnionym młodszymi osadami, co oznacza, że powstało ono znacznie wcześniej niż jego otoczenie. Kluczem do odnalezienia prawdopodobnego krateru było spostrzeżenie, że nad tym miejscem widoczne jest zmniejszenie grawitacji Ziemi, co wskazuje na istnienie wielkiego basenu wypełnionego młodszymi mniej gęstymi osadami. Ponadto widoczne jest znaczne zwiększenie magnetyzmu Ziemi w tym miejscu. To cecha charakterystyczna dużych struktur uderzeniowych. Zwiększenie siły pola magnetycznego jest np. widoczne w przypadku krateru Chicxulub, powstałego wskutek uderzenia asteroidy, która przyniosła zagładę dinozaurom.

Falklandy krater uderzeniowy wymieranie permskie