Prehistoryczny ssak z ustami Micka Jaggera

| Nauki przyrodnicze

Zorientowawszy się, że zwierzę, którego skamieniałe szczątki znaleziono na egipskiej pustyni, miało duże i wrażliwe usta, dr Ellen Miller, paleoantropolog z Wake Forest University, a zarazem wielka fanka Rolling Stonesów, wiedziała, że przedstawiciel wymarłej rodziny ssaków parzystokopytnych Anthracotheriidae będzie nosił nazwę nawiązującą do frontmena grupy Micka Jaggera.

Jaggermeryx naida (czyli wodna nimfa Jaggera) zamieszkiwał estuarium prehistorycznej rzeki. Amerykańscy badacze wydobyli kilka skamieniałych fragmentów jego żuchwy. W tym samym rejonie natrafili na fosylia żółwi, ptaków wodnych oraz suma.

Kawałki żuchwy sugerują, że J. naida miał wielkość jelenia. Można by go opisać jako skrzyżowanie długonogiej świni ze szczupłym hipopotamem. Wyobrażamy sobie, że prowadził tryb życia dzisiejszego jelonka błotnego, stojąc w wodzie i żerując na roślinach porastających brzegi.

Poza J. naida na stanowisku odkryto szczątki 6 innych przedstawicieli rodziny Anthracotheriidae, lecz u zwierzęcia, którego nazwa stanowi hołd dla Jaggera, z każdej strony żuchwy znajdowało się po 8 otworów. Wg Miller, przechodziły przez nie nerwy, zapewniające superwrażliwość dolnej wardze i pyskowi.

Miller podkreśla, że pierwszą skamieniałość J. naida znalazł i opisał w monografii z 1918 r. pewien Francuz, który jednak nie zorientował się, że kość należała do nowego Anthracotheriidae.

Skamieniałości J. naida są przechowywane w Kairskim Muzeum Geologicznym, a także na Uniwersytecie w Kairze i na Duke University.

Jaggermeryx naida nimfa wodna Jaggera Anthracotheriidae skamieniałość usta dr Ellen Miller