Fontanny z kamienia, na przekroju którego widać ślimaki sprzed 85 mln lat
Fontanny usytuowane w pobliżu Muzeum Prado w Madrycie wykonano ze skały osadowej z muszlami ślimaków z czasów dinozaurów. Skamieniałości ujawniły pochodzenie materiału - wydobyto go w zapomnianych kamieniołomach w miejscowości Redueña.
Fontanny zostały zaprojektowane w XVIII w. przez architekta Venturę Rodrígueza. Ostatnio naukowcy z Instytutu Geologii odnaleźli stare kamieniołomy, z których wydobywano materiał na madryckie zabytki. Analiza dokumentów historycznych, np. szkiców Rodrígueza, i obserwacja wykazały, że wyrzeźbiono z niego nie tylko fontanny, ale i nadproża czy gzymsy siedziby parlamentu (Palacio de las Cortes).
Zaginione ponad wiek temu kamieniołomy znajdują się we wspólnocie autonomicznej Madryt, w miejscowości Redueña. Tutejsza dolomitowa formacja geologiczna [...] Castrojimeno wykazuje charakterystyczne cechy, np. warstwę ze skamieniałościami, które nie pojawiają się w innych rejonach - opowiada jeden z autorów publikacji z pisma AIMS Geosciences, David M. Freire-Lista.
W kamieniu fontann odkryto liczne skamieniałości ślimaków (o wymiarach do 2,5 cm) z gatunku Trochactaeon lamarcki. Żyły one w górnej kredzie, ok. 85 mln lat temu. To one odegrały kluczową rolę w datowaniu i śledzeniu pochodzenia skały.
Ze względu na jasną barwę, łatwość obróbki i bliskość stolicy, dolomit ze ślimakami z Redueñii był bardzo często wykorzystywany w budynkach/pomnikach datowanych na XVIII w. Jego właściwości petrograficzne i petrofizyczne, a zwłaszcza niewielka rozpuszczalność i porowatość, zapewniały mu świetną jakość i wytrzymałość, które przydają się w miejscach, gdzie występuje woda, a więc np. w fontannach.
Geolodzy podkreślają, że upływ czasu oddziałuje także na najbardziej wytrzymałe materiały, dlatego trzeba przeprowadzić badania petrofizyczne z zastosowaniem nieinwazyjnych metod, by określić stopień uszkodzeń i wdrożyć niezbędne naprawy.
Komentarze (0)