Rzadkie kości znad Sekwany
Na stanowisku w Tourville-la-Rivière w dolinie Sekwany znaleziono 3 kości długie lewej ręki (ramienną, łokciową i promieniową) sprzed 183-236 tys. lat. Analizy morfologiczna i metryczna sugerują, że należały do neandertalczyka. To bardzo istotne odkrycie, bo ludzkie skamieniałości ze środkowego plejstocenu są bardzo rzadkie w północno-zachodniej Europie. Poza 2 częściowo zachowanymi czaszkami z Biache-Saint-Vaast we Francji, wszystkie znane ludzkie szczątki z tego okresu pochodzą z 10 stanowisk na terenie Niemiec lub Anglii.
Autorzy artykułu z PLoS ONE wspominają o nieprawidłowościach w budowie guzowatości naramiennej kości ramiennej. Choć współcześnie entezopatie mają wieloraką etiologię, w przypadku neandertalczyka z Tourville-la-Rivière przyjęto najprostsze z możliwych wyjaśnień - biomechaniczne, a konkretnie jeden poważniejszy uraz. Ogólne ukształtowanie guzowatości jest wynikiem mikro- i makrourazów, do których dochodziło podczas powtarzalnych ruchów przypominających rzucanie (podobne anomalie widuje się u zawodowych sportowców).
To najstarsze fosylia znalezione w pobliżu Paryża, [można więc powiedzieć, że] mamy do czynienia z najstarszym paryżaninem - opowiada dr Bruno Maureille.
Ponieważ naukowcy dysponują tylko 3 kośćmi, niewiele można powiedzieć o ich właścicielu. Wydaje się, że był on wyrostkiem lub młodym dorosłym. Mocna budowa zasugerowała zaś neandertalskie pochodzenie.
Chris Stringer z Muzeum Historii Naturalnej w Londynie podkreśla, że jeśli Francuzi prawidłowo zinterpretowali wygląd guzowatości naramiennej, pojawiłaby się ważna wskazówka, że włócznie miotane były używane w Europie ok. 200 tys. lat temu, a [jak pamiętamy], wielu ekspertów podawało tę możliwość w wątpliwość. Zgodnie z rozpowszechnioną teorią, neandertalczycy oraz wcześni ludzie polegali raczej na włóczniach do konfrontacyjnego polowania [i walki] wręcz i dopiero ludzie współcześni udoskonalili tę technikę.
Komentarze (0)