Najstarszy latający ssak
Gdy przed 200 milionami lat na Ziemi pojawiły się pierwsze ssaki, planetą niepodzielnie rządziły dinozaury. Do niedawna jeszcze naukowcy przypuszczali, że ssakom udało się przetrwać tylko dzięki temu, że były małymi niewyspecjalizowanymi nocnymi stworzeniami. Dopiero po wyginięciu dinozaurów 65 milionów lat temu, ssaki mogły swobodnie się rozwijać.
W ciągu ostatnich lat naukowcy znaleźli jednak wiele dowodów na to, że ssaki wyspecjalizowały się wcześniej, niż dotychczas sądzono i przeżyły nie tylko dzięki temu, iż dinozaury niezbyt się nimi interesowały. Wśród takich wyspecjalizowanych ssaków można wymienić żywiące się insektami stworzenie przystosowane do kopania, czy też podobne do bobra zwierzę, które polowało na ryby.
Ostatnim odkryciem jest nieco podobna do polatuchy (latającej wiewiórki) Volitcotheria antiquus, 14-centymetrowe zwierzę, którego szczątki znaleziono w Mongolii Wewnętrznej. Najciekawsze w nim jest to, iż zwierzę posiadało płat skórny pomiędzy tylnymi a przednimi konczynami. To była wielka niespodzianka – mówi paleontolog Jin Meng z Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej w Nowym Jorku.
Płat skóry służył zwierzęciu do lotu ślizgowego. Potrafiło ono wchodzić na drzewa i, dzięki płatowi, przeskakiwać pomiędzy nimi. Meng uważa, że taka budowa ciała była też pomocna w ucieczce przed drapieżnikami, jak chociażby latające pterozaury.
Volitcotheria żyła w okresie od 164 do 130 milionów lat temu. Jest więc najstarszym znanym nam ssakiem przystosowanym do poruszania się w powietrzu. Dotychczas naukowcy uważali, że najstarszy jest nietoperz, którego odkryte w Wyoming szczątki oszacowano na 51 milionów lat.
Komentarze (0)