Dwa nowe rekordy megabłyskawic. Najdłuższa i najdłużej trwająca
Światowa Organizacja Meteorologiczna poinformowała o 2 nowych światowych rekordach: długości i czasu trwania tzw. megabłyskawic (ang. lightning megaflash events). Błyskawica, która rozświetliła niebo nad Argentyną 4 marca 2019 r., trwała aż 16,73 s, a więc ponad 2-krotnie dłużej niż poprzednia rekordzistka. Odległość pozioma wyznaczona dla drugiej, odnotowanej 31 października 2018 r. nad południową Brazylią, wynosiła, bagatela, 709±8 km - to odpowiednik odległości np. od Londynu do granic Szwajcarii w pobliżu Bazylei. Ustalenia opublikowano w Geophysical Research Letters.
To niesamowite rekordy [...]. Ekstrema środowiskowe to żywy przykład tego, do czego zdolna jest natura, a także pokaz postępów naukowych umożliwiających takie pomiary. Niewykluczone, że istnieją jeszcze większe ekstrema i że będziemy w stanie je obserwować w miarę postępów technologii detekcji - podkreśla prof. Randall Cerveny.
Do tej pory rekordy należały do błyskawicy z Oklahomy, która 20 czerwca 2007 r. rozciągała się w poziomie na odległość ponad 321 km i do błyskawicy, która utrzymywała się bez przerwy 7,74 s (miało to miejsce 30 sierpnia 2012 r. nad regionem francuskim Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże).
Wcześniej posługiwano się systemem LMA (od ang. Lightning Mapping Array), a obecnie wykorzystano dane z Geostationary Lightning Mappers (GLM) z satelitów. Megabłyskawicami nazywa się błyskawice ponad 100-km (są one zjawiskami mezoskalowymi).
Komentarze (2)
Sławko, 26 czerwca 2020, 16:40
Takie błyskawice chyba są możliwe tylko wtedy, gdy pod chmurą burzową powietrze stawia zbyt duży opór (niska wilgotność), aby energia rozładowała się do ziemi.
Usher, 27 czerwca 2020, 15:25
Tak rozległe błyskawice pojawiają się w górnych warstwach chmur burzowych i wynika to z budowy takiej chmury: wielkie kowadło na wysokości nawet 15-20 km z mniejszą podstawą na wysokości 2-3 km nad powierzchnią Ziemi. W dół uderzają błyskawice z podstawy, błyskawice w kowadle rozchodzą się w poziomie.