Nowy cel leków na osteoporozę

Naukowcy z Instytutu Badawczego Ellen Scripps zidentyfikowali nową metodę indukowania rozwoju osteoblastów (komórek kościotwórczych) u pacjentów z osteoporozą.

Zespół Patricka Griffina skupił się na pewnym białku - receptorze aktywowanym przez proliferatory peroksysomów-gamma (PPARγ) - oraz jego wpływie na los mezenchymalnych komórek macierzystych (MKM), czyli komórek macierzystych szpiku.

Co ważne, MKM mogą się rozwinąć do wielu typów komórek, w tym tłuszczowych, tkanki łącznej, kostnej czy chrzęstnej.

Naukowcy wiedzieli, że częściowa utrata PPARγ w zmodyfikowanym genetycznie modelu mysim prowadziła do nasilenia kościotworzenia (osteogenezy). Zespół postanowił więc sprawdzić, czy uda się odtworzyć ten efekt za pomocą leku. Okazało się, że gdy MKM potraktowano nowym związkiem - SR2595 - następowało istotne statystycznie nasilenie tworzenia osteoblastów.

Ustalenia po raz pierwszy pokazują nowe zastosowanie terapeutyczne dla leków obierających na cel PPARγ; dotąd zajmowano się nimi w kontekście rozwijania substancji uwrażliwiających na insulinę przy cukrzycy typu 2.

Teraz, gdy wiadomo, że SR2595 nadaje się do testowania na myszach, będzie można oceniać jego skuteczność w zwierzęcych modelach spadku gęstości kości, starzenia, otyłości i cukrzycy.

osteoblasty komórki kościotwórcze osteogeneza kościotworzenie osteoporoza gęstość kości mezenchymalne komórki macierzyste MKM proliferatory peroksysomów-gamma Patrick Griffin