Pozbawi przyjemności

Ten numer niestety nie przejdzie, lub co najwyżej w małym procencie przypadków. Uzależnienie nie ustępuje po zaniku przyjemności.

A znasz przypadek zaniku przyjemności?

A znasz przypadek zaniku przyjemności?

A znasz przypadek zaniku przyjemności?

Jest ich wiele - na przykład u ludzi, walczących z nałogiem palenia, albo u narkomanów, którzy kolejne działki przyjmują już tylko z lęku przed przykrymi objawami odstawienia.

Jak tysiące razy wchodzisz na ulubioną witrynę, pierwotna euforia przy tysięcznym wejściu jest wspomnieniem. Ale ciągle wchodzisz -już z innych pobudek(nie jak przy 1,24, 187 razie).

Poczucie jakiejś euforii i ekstazy to już jest skrajność przyjemności

Jest ich wiele - na przykład u ludzi, walczących z nałogiem palenia, albo u narkomanów, którzy kolejne działki przyjmują już tylko z lęku przed przykrymi objawami odstawienia.

Nie spotkałem się z tym, na przykład podam heroinę. Faktycznie skutki niebrania są straszne, ale przecież po przyjęciu odpowiedniej dawki ów ktoś czuje rozkosz, za każdym razem. Przyjemność z nikotyna, to raczej przyjemność bardziej mentalna, psychiczna, puszczanie dymka i te sprawy.

Pomijając już, że dawka musi być coraz większa, to jeszcze narkoman jest podporządkowany potrzebie brania i poświęci zgoła wszystko, by ją zaspokoić. I nie wynika to tylko z pogonią za rozkoszami, bo z rozkoszy można w imię dalszych celów zrezygnować.

Gdyby heroina na dłuższą metę była przyjemnością, narkomani nie mówiliby wprost, że zrujnowała im życie.

a ile jest takich przypadków, kiedy pije się /pali  tylko po to żeby pokazać się przed innymi... nawet w sytuacji gdy dym nam przeszkadza i krztusi a alkohol nie smakuje i przyprawia o mdłości ...

Gdyby heroina na dłuższą metę była przyjemnością, narkomani nie mówiliby wprost, że zrujnowała im życie.

Czyli twierdzisz, że po pewnym czasie człowiek uzależniony od heroiny po przyjęciu dawki nie odczuwa fizycznej rozkoszy? Pomijając wymioty, łamanie w kościach i inne tego typu nieprzyjemności. Nigdy o tym nie słyszałem, wieczorem poszukam jakiś informacji.

Mikroos napisał, że w dłuższej perspektywie nie jest to przyjemnością. Czyli, że narkoman po pewnym czasie brania nie znajduje swoich poczynań, za słuszne po "rachunku zysków i strat". Ale użył trochę nie trafnego stwierdzenia. Bo jeśli mówimy o przyjemności narkomana to raczej chodzi nam o stan podczas i bezpośrednio po zażyciu, a nie refleksję nad zmarnowanym życiem (bo chyba o to mikroosowi chodziło). Co do samej heroiny wątpię, żeby nawet po x latach brania doznania osłabły, ponieważ jest to niezwykłe potężny specyfik. Ale guardianie szukaj, może dowiemy się czegoś nowego...

To miałem na myśli.

Mikroos napisał, że w dłuższej perspektywie nie jest to przyjemnością. Czyli, że narkoman po pewnym czasie brania nie znajduje swoich poczynań, za słuszne po "rachunku zysków i strat". Ale użył trochę nie trafnego stwierdzenia. Bo jeśli mówimy o przyjemności narkomana to raczej chodzi nam o stan podczas i bezpośrednio po zażyciu, a nie refleksję nad zmarnowanym życiem (bo chyba o to mikroosowi chodziło). Co do samej heroiny wątpię, żeby nawet po x latach brania doznania osłabły, ponieważ jest to niezwykłe potężny specyfik. Ale guardianie szukaj, może dowiemy się czegoś nowego...

Na marginesie: zapoznaj się z zagadnieniem: "schizofrenia a substancje psychoaktywne".

Mikroos napisał, że w dłuższej perspektywie nie jest to przyjemnością. Czyli, że narkoman po pewnym czasie brania nie znajduje swoich poczynań, za słuszne po "rachunku zysków i strat". Ale użył trochę nie trafnego stwierdzenia. Bo jeśli mówimy o przyjemności narkomana to raczej chodzi nam o stan podczas i bezpośrednio po zażyciu, a nie refleksję nad zmarnowanym życiem (bo chyba o to mikroosowi chodziło).

A dlaczego jedno ma stać w sprzeczności z drugim? Bardzo wielu jest ćpunów, którzy chcieliby ten nałóg rzucić i dostrzegają jego wady, a mimo to nie potrafią przestać.

A dlaczego jedno ma stać w sprzeczności z drugim? Bardzo wielu jest ćpunów, którzy chcieliby ten nałóg rzucić i dostrzegają jego wady, a mimo to nie potrafią przestać.

Polecam film: "Requiem for a dream."

Powinno Cię wyleczyć z chorej ciekawości - to nie jest film moralizatorski, powinien cie wciągnąć.

p.s> też miałem taki okres zaciekawienia - cieszę się, że w pobliżu nie było dilera.

Oglądałem ten film. Jeśli już mamy się trzymać tego przykładu, to moje zdanie jest takie, że główny bohater pod koniec filmu nie odczuwał przyjemności z kolejnych dawek. Brał, choć nie chciał i wiedział, że niczego mu to nie da. To, że czegoś pragniesz, nie oznacza automatycznie, że będzie Tobie dobrze, gdy to otrzymasz - właśnie na tym często polega skrajna forma uzależnienia.

To, że czegoś pragniesz, nie oznacza automatycznie, że będzie Tobie dobrze, gdy to otrzymasz - właśnie na tym często polega skrajna forma uzależnienia.

Ja wiem(znam się - na tyle dobrze), że gdybym wziął pierwszą działkę to wziąłbym też drugą(prawo indukcji matematycznej - obowiązuje wszędzie, poza czasem, zależy od pamięci)

Zapomniałem dodać: skrajna forma uzależnienia to też - eksploatowanie znanej kategorii do jej granic i znacznie dalej(co może zaowocować : podróżą do jądra ziemi).

Która, jest tak już wyeksploatowana, że przynosi straty.

Mikroos, ja tylko guardianowi wyjaśniałem twoją własną wypowiedź 

Dodałem jedynie, że według mnie fizyczne wrażenia podczas zażywania heroiny raczej nie słabną (nie poparte dowodami).

Być może jeśli chodzi o marihuanę, haszysz i inne słabe narkotyki wrażenia z czasem mogą stać się niewystarczające i słabe.

Natomiast to, że cała otaczająca narkomana z dłuższym "stażem" rzeczywistość może być czarna i przygnębiająca jedynie z przerwami na oderwanie się od rzeczywistości, jest dla mnie oczywiste i nie musicie mi tego tłumaczyć, ale jestem niemal pewien że przy odpowiedniej dawce i odpowiednim środku te odskocznie mogą chociaż przez chwilę być fizycznie zadowalające.

Natomiast film już od dłuższego czasu zamierzam obejrzeć  :

//edit Ale zgodzę się że istnieją nałogi które nie dają żadnej przyjemności, ani fizycznej, ani psychicznej, wynikające z braku alternatywy, bądź braku umiejętności dokonania innego (trudniejszego) wyboru. Z pewnością można do nich zaliczyć telewizję i internet.

Dodałem jedynie, że według mnie fizyczne wrażenia podczas zażywania heroiny raczej nie słabną (nie poparte dowodami).

A o takie chodzi w artykule i nie wiem po co dyskutować o tym co czuje narkoman gdy nie jest pod wpływem, bo to osobny rozdział.

A o takie chodzi w artykule i nie wiem po co dyskutować o tym co czuje narkoman gdy nie jest pod wpływem, bo to osobny rozdział.

Owszem, jest to problem równie ciekawy i warty dyskusji, ale dyskusja rozpoczęła się od stwierdzenia kolegi, że przyjemność po pewnym czasie mija a uzależnienie nie - i tu chodziło stricto o przyjemność powodowaną działaniem specyfiku, a nie ogólnym nastrojem delikwenta, ja tak to zinterpretowałem i zrozumiałem. I moja opinia była inna, więc rozpocząłem polemikę, a argumentacja zaczęła tyczyć się innej rzeczy. Nie próbuje ostatnim postem zamykać ani ograniczać dyskusji