Dużo siedzenia = dużo lęku

| Zdrowie/uroda
skippyjon, CC

Zachowania związane z siedzącym trybem życia, np. oglądanie telewizji czy praca przy komputerze, wiążą się z podwyższonym ryzykiem zaburzeń lękowych.

Liczne badania wiązały siedzący tryb życia z problemami fizycznymi, w tym otyłością, chorobami serca, cukrzycą typu 2. i osteoporozą. Dotąd nie przyglądano się raczej jego wpływowi na zdrowie psychiczne. Australijczycy chwalą się, że jako pierwsi pokusili się o systematyczny przegląd relacji między lękiem a siedzącym trybem życia.

[...] Jesteśmy świadkami wzrostu częstości objawów lękowych we współczesnym społeczeństwie, co wydaje się narastać równolegle do coraz bardziej dominującego siedzącego trybu życia. Chcieliśmy więc sprawdzić naukowo, czy te dwa czynniki rzeczywiście się ze sobą łączą. Ponieważ badania wykazały dodatnią korelację między siedzącym trybem życia i objawami depresyjnymi, mieliśmy kolejny powód, by dalej analizować związek między brakiem aktywności i symptomami lęku - wyjaśnia Megan Teychenne z Deakin University.

Naukowcy analizowali wyniki 9 studiów dot. związków między siedzącym trybem życia i lękiem. Badania różniły się przyjętą definicją; jedni naukowcy brali pod uwagę oglądanie telewizji/korzystanie z komputera, inni zaś cały czas spędzany na siedzeniu, w tym na oglądaniu telewizji, przejazdach środkami transportu oraz pracy. Większość studiów skupiała się na dorosłych, ale dwa obejmowały również dzieci i młodzież.

Cztery badania wskazały na korelację ogólnego czasu siedzenia i podwyższonego ryzyka zaburzeń lękowych. Dowody związane z czasem spędzanym przed ekranem telewizora i komputera były słabsze, ale autorzy jednego studium zademonstrowali, że w przypadku 36% uczniów liceów spędzających przed ekranem ponad 2 godziny ryzyko wystąpienia lęku było większe niż u uczniów, którzy poświęcali na to mniej czasu.

Australijczycy sądzą, że zaobserwowany związek można wyjaśnić trojako: zaburzeniem wzorców snu, teorią wycofania społecznego oraz problemami metabolicznymi. Teoria wycofania społecznego postuluje, że dłuższe siedzenie może prowadzić do wycofania z życia społecznego, co już wcześniej powiązano z podwyższonym lękiem.

Zespół Teychenne podkreśla, że większość studiów uwzględnionych w analizie miała charakter przekrojowy, dlatego potrzeba badań podłużnych oraz interwencyjnych, które mogłyby wykazać, czy lęk jest wywoływany przez brak aktywności.

siedzący tryb życia lęk zaburzenia lękowe wzorzec snu teoria wycofania społecznego metabolizm Megan Teychenne