Odtwarzanie gatunku niesie za sobą ryzyko przekazania lekoopornych bakterii

Najnowsze australijskie badania wykazały, że w przewodach pokarmowych rozmnażanych w niewoli zagrożonych skalniaków szczotkoogonowych (Petrogale penicillata) występują bakterie z genami lekooporności. Wypuszczenie tych zwierząt mogłoby doprowadzić do rozpowszechnienia genów antybiotykooporności w dzikiej populacji.

Zespół Michelle Power z Macquarie University zbadał odchody skalniaków z programu odtworzenia gatunku. W blisko połowie próbek zidentyfikowano geny oporności na streptomycynę, spektynomycynę i trimetoprym. Co istotne, nie wykryto ich w 5 dzikich populacjach z Nowej Południowej Walii. Nie wiadomo, w jaki sposób dostały się one do genomu flory jelitowej zwierząt, ale [ponieważ w niektórych przypadkach hodowla trwała nawet 4 lata], wydaje się, że wektorów należy poszukiwać w wodzie i pożywieniu.

Wcześniejsze studia zademonstrowały, że bliskość ludzi zwiększa prawdopodobieństwo kontaktu z genami lekooporności i organizmami, które je przenoszą. Antybiotykooporne bakterie wykryto m.in. u szympansów z Ugandy, delfinów butlonosych oraz różnych ryb czy ptaków.

Uzyskane wyniki unaoczniają, że przed wypuszczeniem na wolność zwierzęta należy dokładnie badać. Trzeba też próbować zrozumieć, co dzieje się [w organizmie zagrożonego wyginięciem zwierzęcia] na poziomie mikrobiologicznym.

skalniaki szczotkoognowe Petrogale penicillata bakterie flora jelitowa dzika populacja antybiotykooporność streptomycyna spektynomycyna trimetoprym Michelle Power