Latające kałamarnice

Japońscy naukowcy potwierdzili, że strzalik japoński (Todarodes pacificus) rzeczywiście wzbija się w powietrze. Jun Yamamoto z Hokkaido University ujawnia, że uciekając przed drapieżnikami, kałamarnica potrafi przelecieć w powietrzu ponad 30 m z prędkością 11,2 m/s.

Przygotowując się do lotu, mięczak otwiera płaszcz, by nabrać wody, a następnie wypuszcza strumień pod wysokim ciśnieniem i rozkłada płetwy oraz błonę między ramionami. Przed zanurzeniem wszystkie rozczapierzone części ciała są składane.

Yamamoto podkreśla, że anegdoty o latających kałamarnicach powtarzano od dawien dawna, ale nikt nie stwierdził, na jakiej zasadzie miałoby się to odbywać. Biolodzy z Kraju Kwitnącej Wiśni opisali mechanizm tego zachowania.

W lipcu 2011 r. na północno-zachodnim Pacyfiku zespół podążał śladem ławicy ok. 100 strzalików. Gdy łódź badaczy się zbliżyła, zwierzęta poderwały się do lotu. Płetwy i błony między ramionami wytwarzają siłę nośną i stabilizują kałamarnice.

Nasze odkrycia oznaczają, że nie powinniśmy dłużej uznawać, że strzaliki są wyłącznie istotami wodnymi. Jest wysoce prawdopodobne, że funkcjonują jako źródło pokarmu dla ptaków morskich.

strzalik japoński Todarodes pacificus lot płaszcz płetwy błona Jun Yamamoto