Rozkładane kosmiczne moduły mieszkalne dobrze przechodzą testy

| Astronomia/fizyka
NASA

Rok po rozpoczęciu testów kosmicznego rozkładanego modułu mieszkalnego Bigelow (Bigelow Expandable Activity Module – BEAM) NASA informuje o pierwszych wynikach eksperymentów. Podczas przewidzianych na dwa lata testów specjaliści sprawdzają, na ile tego typu urządzenia chronią przed promieniowaniem kosmicznym, niskimi temperaturami oraz na ile są odporne na uszkodzenia przez niewielkie obiekty przemierzające przestrzeń kosmiczną.

NASA i Bigelow od roku skupiają się na badaniach mających wykazać, czy BEAM jest w stanie ochronić ludzi przed nieprzyjaznym środowiskiem przestrzeni kosmicznej. Astronauci znajdujący się na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, do której zacumowany jest BEAM, współpracują z kontrolą naziemną i sprawdzają integralność strukturalną stabilność termiczną, odporność na promieniowanie, wzrost mikroorganizmów oraz materiał podróżujący w przestrzeni kosmicznej. Dane nadchodzące z modułu są na bieżąco analizowane w Langley Research Center w Wirginii, monitorowane są też miejsca uderzeń materii kosmicznej. Dotychczasowe badania wykazały, że miękkie powłoki BEAM sprawują się równie dobrze jak twarde sztywne osłony, a ich właściwości przewyższają wymagania określone dla stacji kosmicznych.

Teraz przez najbliższych kilkanaście miesięcy eksperci będą sprawdzali moduły pod kątem ochrony przed promieniowaniem. Wewnątrz modułu znajdują się dwa Radiation Environment Monitors, a napływające z nich informacje są w czasie rzeczywistym odbierane w Johnson Space Center. Dotychczas ustalono, że poziom promieniowania kosmicznego wewnątrz BEAM jest podobny, jak w innych częściach stacji kosmicznej. Uczeni skupiają się obecnie na dziennych dawkach promieniowania, jakie otrzyma człowiek przebywający w module. Eksperci zdają sobie sprawę z faktu, że zarówno ISS jak i BEAM są obecnie w dużej mierze chronione przez ziemską magnetosferę. Misje w głębszych częściach kosmosu będą wymagały znacznie lepszych osłon niż stosowane obecnie.

Pod koniec kwietnia rozpoczęto eksperymenty, w czasie których na jednym z czujników REM zamontowano osłonę o grubości 1,1 milimetra wyprodukowaną na ISS za pomocą drukarki 3D. Później osłona ta zostanie zastąpiona na kilka miesięcy osłoną o grubości 3,3 mm, a po kolejnych kilku miesiącach taką o grubości 10 mm. Różnica w promieniowaniu docierającym do obu czujników – tego z osłonami i bez osłon – będzie dla ekspertów bardzo cenną wskazówką dotyczącą zagadnień związanych z ochroną przed promieniowaniem.

Od maja 2016 roku, kiedy to BEAM został w pełni rozwinięty, załoga ISS dziewięciokrotnie wchodziła do modułu by zebrać dane na temat promieniowania z pasywnych czujników, zbadać próbki powietrza oraz pobrać próbki mikroorganizmów. Próbki zostały dostarczone na Ziemię do analizy.

Autor:

Źródło: NASA

BEAM Bigelow Expandable Activity Module Międzynarodowa Stacja Kosmiczna ISS