Petabajt na DVD

I kolejny super nośnik. Ale nie w produkcji i sprzedaży tylko w artykule.

No i przecież to nie będą dyski DVD.

Ciekawe, czy kiedykolwiek wyjdzie.
W końcu nie po to się robi dyski przenośne.
 

Swoją drogą, ciekawe ile trwa zapis i odczyt...

Jedna drobna ryska i terabajt danych w zapomnienie...

Uczony, by uzyskać falę o długości 9 nm, wykorzystał dwa lasery świecące 500-nanometrowym światłem. Jeden z laserów służy do zapisywania danych, a drugi blokuje niemal całe światło lasera zapisującego z wyjątkiem fragmentu o szerokości 9 nanometrów.

Warto może dodać, że fala o długości 9 nm to pogranicze promieniowania rentgenowskiego i ultrafioletu. Cieszę się, że mogę poznać, iż ma ona nie tylko długość, ale i szerokość.

Generalnie (jak dla mnie) perełka sezonu.

Dopuszczalne jeśli chodzi o szerokość, niedopuszczalne jeśli chodzi o długość.

Niestety mam wątpliwości co do pierwszej części zdania. Niedopuszczalna zaś jest ta fala o takiej długości.

Bo jeśli blokowano czasowo to chodzi o to że był to impuls krótszy niż okres fali. Co nie jest niezwykłe bo już od dawna takie impulsy są. Ale to samo w sobie nie zwiększy upakowania danych a jedynie szybkość transmisji.

Jeśli jednak blokowano falę przestrzennie (nie do końca wiem jak) to załóżmy że został mały fragment który natychmiast powinien ulec dyfrakcji i ciężko nim byłoby coś zapisać.

Mówisz o czymś innym, czy nie widzisz tego:

Wśród systemów komercyjnych najmniejsza długością fali, wynoszącą 405 nm, może pochwalić się Blu-ray. Tymczasem Gan stworzył technologię, w której dane są zapisywane za pomocą światła o długości fali wynoszącej zaledwie 9 nanometrów.

Nie chce mi się tego komentować, ale DŁUGOŚĆ FALI jest jak najbardziej precyzyjnym terminem. Thikim, zwyczajnie mówmy na temat.

Ale to jest niezgodne z tym pierwszym zdaniem które cytowałeś.

Nie ma takiej możliwości że robisz sobie falę 9 nm z dwóch fal 500 nm. To chyba rozumiesz?

Jak więc widzisz po prostu nie zwracam uwagi na takie głupoty. Lepiej czytać mądre rzeczy.

Nie wiem jednak czemu Ty się tym zdaniem sugerujesz które jest ewidentnie idiotyczne.

Poczytaj trochę o litografii Tutaj zrobiono to samo

Fale były tylko 500 nm. I nic się nie zmieniło.

Nie ma i nie było żadnej fali 9 nm. Jedynie ograniczono oddziaływanie fali 500 nm na obszar o wymiarze 9 nm,

Twierdzenie inne jest jak twierdzenie że zderzyły się dwie kulki z prędkością 2 m/s i po zderzeniu zaczęły się oddalać od siebie z prędkością 100 m/s.

Astroboy - jak chcesz pisać na temat jak nie wiesz o czym piszesz?

Ok, wszystko jasne. Żle Cię odczytałem – mój błąd.

Nie ma i nie było żadnej fali 9 nm. Jedynie ograniczono oddziaływanie fali 500 nm na obszar o wymiarze 9 nm,

A ja bezwiednie założyłem, że chodzi o szerokość połówkową i też nie skojarzyłem tego z rozmiarami plamki światła i bpi.

No cóż, będę musiał przejść kurs czytania ze zrozumieniem. Znowu.

A jaki będzie efekt jak nałożymy na siebie 2 fale 500nm z przesunięciem o 9nm ??

Szczerze mówiąc pojęcia nie mam jaki byłby efekt...

Hehe, zagadnienie jest proste myślowo-skomplikowane matematycznie, może nie aż tak ale trzeba się wysilić.

Po pierwsze przesunięte jak w sensie przestrzennym? Bo można to zrobić na wiele sposobów.

Zawsze jest to jednak sumowanie lokalnych zaburzeń PEM.

Dochodzą kwestie wzajemnej orientacji przestrzenno-czasowej zaburzeń.

Jeśli by to było przesunięcie fazowe to:

http://www.marspe.eu/wykresy/

otrzymujemy dalej sinus tylko zależy od przesunięcia amplituda i faza.

Jakby to były dwie fale obok siebie- to tak mamy zawsze.Prawie zawsze fotonów jest wiele. I mogą być w dowolnej odległości od siebie. Nazywa się to wtedy natężeniem światła.

Dalej to sam musiałbym się zastanawiać. Czy foton to tylko lokalizacja energii zaburzenia pola.

Przecież tych fotonów jest niepomiernie więcej niż się zmieści fal na czubku szpilki

Nawiasem mówiąc ciekawa sprawa:

jak się fale wygaszają, lecą w przeciw fazie to znaczy to co? Że nie ma fotonów od razu czy że dopiero zdezintegrują?

Co do prostoty myślowej - sumowanie zaburzeń jest proste. Zrozumienie przestrzennego rozkładu fal trudne.

Nawiasem mówiąc ciekawa sprawa: jak się fale wygaszają, lecą w przeciw fazie to znaczy to co? Że nie ma fotonów od razu czy że dopiero zdezintegrują?

Bardzo ciekawa sprawa. Ale że GDZIE nie ma fotonów? Była energia i nagle jej nie ma? Jest, chłopaki lecą dalej. To nie jest "dezintegracja".

Co do prostoty myślowej - sumowanie zaburzeń jest proste. Zrozumienie przestrzennego rozkładu fal trudne.

Chyba bym polemizował. W moim przekonaniu rozumienie przestrzennego obrazu interferencyjnego (vide Young i "szkolna" zabawa) jest równie łatwym problemem, co "posumowanie" owego. Zaczepnie dodam, że raczej bardzo nieliczni uczniowie poradzą sobie z tym sumowaniem.

Hmm. Zastanowiłbym się dłużej nad tym zdawałoby się oczywistym zagadnieniem.

Eksperyment jest myślowy więc:

Składamy sobie dwie identyczne sinusoidy przesunięte o 180 stopni.

Złożenie ich już w punkcie wyjściowym da zero. I w każdym innym. Nie ma co generować pola.

 

Jest, chłopaki lecą dalej.

A można wiedzieć gdzie ta energia się ukrywa gdy zaburzenie pola EM w pewnym obszarze jest równe zero? w podprzestrzeni?

Co do sumowania - miałem na myśli ideę. Łatwo jest zrozumieć, ciężej wykonać. Bo aby wykonać trzeba rozumieć przestrzenny rozkład fal.

I to nie jest wcale takie łatwe jak się wydaje. Mamy dwie składowe pola, różnie umiejscowione względem siebie.

Złożenie ich już w punkcie wyjściowym da zero. I w każdym innym. Nie ma co generować pola.

Owszem. Ale zasada zachowania energii przez nasze rozważania chyba nie znika?

Niestety, pole jest NIEZBĘDNE. Bez QED jakoś głupio wyjdzie…

A można wiedzieć gdzie ta energia się ukrywa gdy zaburzenie pola EM w pewnym obszarze jest równe zero?

Zaburzenie PEM, czyli zwyczajowa fala EM, jakoś "niesie" energię. Jeśli jesteś łaskaw, to rozważ TRYWIALNY POJEDYNCZY foton (jako owo zaburzenie). Możesz mi wskazać obszar, gdzie OWO zaburzenie jest równe ZERO?

I to nie jest wcale takie łatwe jak się wydaje. Mamy dwie składowe pola

Tylko dwie rozważa się w przedszkolu, a właściwie w owym "eksperymencie" szkolnym.

Bardziej poważnie, czy myślisz o E i B? Jeśli tak, to trochę błędnie.

Nie za bardzo wiem jak mam Ci wskazać miejsce gdzie pojedynczy foton daje zaburzenie równe zero SKORO PISAŁEM O ODDZIAŁYWANIU WIELU FOTONÓW I ANI SŁOWA O POJEDYNCZYM.

Oczywiście byłoby to dowolne miejsce nieskończenie dalekie od źródła ale nie o to chodzi.

Zgadza się myślę o E i B. Oczywiście że błędnie jednak pewne własności muszą  wynikać i z takiego eksperymentu. Można zaglądać głębiej ale nie sądzę aby było to potrzebne w tym przykładzie.

Przyznam się też od razu że nie znam QED.

 

Ale zasada zachowania energii przez nasze rozważania chyba nie znika?

Nie znika. Nigdy nic takiego nie sugerowałem. Cały czas rozpatruję przypadek wzajemnego zniesienia się zaburzeń pola w pewnym obszarze wywołany oddziaływaniem kilku fal.

Nie za bardzo wiem jak mam Ci wskazać miejsce gdzie pojedynczy foton daje zaburzenie równe zero SKORO PISAŁEM O ODDZIAŁYWANIU WIELU FOTONÓW I ANI SŁOWA O POJEDYNCZYM.

No dobra. Pokaż to dla DWÓCH.

Cały czas rozpatruję przypadek wzajemnego zniesienia się zaburzeń pola w pewnym obszarze wywołany oddziaływaniem kilku fal.

Wybacz, ale jest to nazbyt szkolny obrazek, który niewiele ma wspólnego z Rzeczywistością. Znoszenie się fal nie jest znoszeniem się BYTÓW.

Cały czas rozpatruję przypadek wzajemnego zniesienia się zaburzeń pola w pewnym obszarze wywołany oddziaływaniem kilku fal.

Może spróbuj odpowiedzieć na pytanie: czym jest ZNIESIENIE się  czegoś?

Wydawało mi się to jasne ale odpowiem. Chodzi o takie nałożenie się fal aby wartości pola EM były stałe w pewnym obszarze, niewielkim ale nie punkcie.

Przykładowo chociaż niekoniecznie fala stojąca spowoduje powstanie czegoś takiego.

W sumie to elektron przy jądrze jest chyba dobrym przykładem ale to tylko jeden przykład z całej gamy zjawisk gdzie fale się zniosą bądź nałożą na siebie.

Nawet inteferencja - jeśli fale się znoszą to czy fotony tam były? Fotonów nie ma bo ekran jest ciemny. Jeśli zaś były to co się z nimi stało?

Ale to tylko wybrane przykłady gdy fale się w jakimś obszarze znoszą.

Przykład interferencji pokazuje że wzajemne oddziaływanie potrafi te fotony "zlikwidować" chociaż bez interferencji one przecież tam padały. Zatem co? Interferując zmieniły tor?

Ogólnie chodzi mi od początku o wniosek że foton jest jedynie pochodną rozkładu energii pola EM. Zmieniając pole zmieniamy rozkład fotonów.

Więc jak to jest:

lecą dwie wiązki fotonów np. z naprzeciwka. Ich liczba jest stała. Fale nakładając się zmieniają rozkład pola. To musi zmienić rozkład fotonów zgodnie z rozkładem pola.