Zarządzanie za pomocą zapachu

Dzikie goryle nizinne (Gorilla gorilla gorilla) wykorzystują w komunikacji zapach.

Autorzy artykułu z PLoS ONE zajmowali się grupą goryli nizinnych z Republiki Środkowoafrykańskiej, skupiając się szczególnie na samcu będącym przywódcą stada. Dywagowali, że jeśli zapach jest wykorzystywany jako sygnał społeczny, nie będąc li tylko oznaką pobudzenia czy stresu, to jego emisja będzie zależeć od kontekstu społecznego i będzie się różnić w zależności od związku goryla z innymi osobnikami.

Studium prowadzono przez rok, poczynając od stycznia 2007 r. Stado Makumba z Bai Hokou Primate Habituation Camp składało się początkowo z 13 osobników; w grudniu urodziła się kolejna małpka.

Zespół ustalił, że samiec może się posługiwać zapachem jako modyfikowalną formą komunikacji, a specyficzne dla kontekstu sygnały chemiczne oddziałują na zachowania społeczne innych goryli. Biolodzy zidentyfikowali prognostyki ekstremalnego zapachu samca alfa. Wśród wymienianych czynników znalazły się obecność oraz intensywność kontaktów wewnątrzgrupowych, gniew samca, zaniepokojenie, a także niewystępowanie w pobliżu matki najmłodszego niemowlęcia.

Intensywność woni oceniano, bazując na skali, gdzie 0 oznaczało brak wykrywalnego zapachu, 1 - niską wartość, gdzie wykrywany zapach nie był silniejszy od zapachu okolicznej roślinności, 2 - wysoką wartość, gdzie intensywność gorylego zapachu przewyższała siłę woni wegetacji i 3 - ekstremum, gdzie woń małpy była bardzo wyraźna i stanowiła jedyny element wyczuwalny w otaczającym powietrzu.

Naukowcy sugerują, że komunikacja zapachowa między małpami może być szczególnie istotna w lasach środkowej Afryki, w których ograniczona widoczność zwiększa zakres polegania na zmysłach innych niż wzrok.

goryl nizinny zapach woń komunikacja samiec alfa kontakty społeczne