Wydra z Japonii oficjalnie uznana za wymarłą
Po ponad 30 latach, jakie minęły, odkąd ostatnio widziano japońską wydrę rzeczną (Lutra lutra whiteleyi), 28 sierpnia br. tamtejsze Ministerstwo Ochrony Środowiska oficjalnie ogłosiło, że podgatunek wydry wyginął.
Ostatni egzemplarz sfotografowano w 1979 r. przy ujściu rzeki Shinjō w mieście Susaki. W przeszłości ssak był tak rozpowszechniony, że w latach 80. XIX w. spotykało się go także w Tokio. W latach 30. XX w. populacja nagle się skurczyła. Później zwierzę widziano zaledwie kilkakrotnie.
W latach 90. próbowano zlokalizować ocalałe wydry. Zdobyto jednak nieliczne i niezbyt mocne dowody. Yoshihiko Machida, emerytowany profesor Uniwersytetu w Kōchi, powiedział w wywiadzie udzielonym gazecie The Mainichi, że odchody zidentyfikowano jako wydrze tylko raz - w 1999 r. Biolog ma jednak nadzieję, że jakieś L. lutra whiteleyi się jednak ostały i deklaruje, że będzie kontynuować swoją misję poszukiwawczą.
Ministerstwo ogłosiło, że poza wydrą rzeczną wyginął też podgatunek pewnego azjatyckiego nietoperza (Rhinolophus pumilus miyakonis); ostatnio widziano go w 1971 r. Poza tym z wyspy Kiusiu zniknął japoński podgatunek niedźwiedzia himalajskiego. Do ostatniego spotkania doszło w 1957 r. (w innych częściach Kraju Kwitnącej Wiśni zwierzę nadal występuje). Na tym, niestety, lista się nie kończy. Trafiły na nią, niewymieniane na konferencji z nazwy, dwa gatunki roślin, jeden ptak i jeden owad.
Wydra i nietoperz to pierwsze dwa gatunki ssaków, które zniknęły z powierzchni (japońskiej) ziemi w okresie Shōwa (od 1926 do 1989 r. za panowania cesarza Hirohito). Cztery inne tamtejsze ssaki - 2 podgatunki wilka: wilk z Hokkaido/wilk Ezo (Canis lupus hattai) i karłowaty wilk japoński/karłowaty wilk z Honsiu (Canis lupus hodophilax) oraz 2 nietoperze: rudawka okinawska (Pteropus loochoensis) i Pipistrellus sturdeei - wyginęły podczas Restauracji Meiji (1868-1912; po rządach siogunów pełnię władzy zdobył wtedy cesarz Mutsuhito).
Komentarze (0)