Kaszrut dla niezaawansowanych

premasagar, CC

Nakaz oddzielania mięsa i mleka został poszerzony o liczne zasady dotyczące przygotowywania koszernych potraw. W każdym religijnym żydowskim domu znajdują się oddzielne zestawy naczyń i kuchennych utensyliów. Do gotowania mięsa i mleka używa się innych garnków, do nich z kolei używane są oddzielne gąbki, ścierki, a nawet myje się je w oddzielnych komorach zlewozmywaka. Najbardziej ortodoksyjni (i zamożni) żydzi posiadają nawet dwie kuchnie – mięsną i mleczną. Nie można jeść potraw mlecznych od razu po mięsnych, należy odczekać pewien czas, którego długość różni się od społeczności i tradycji, jakie są tam przyjęte. Są to przedziały od dwóch do sześciu godzin.

Jeśli przypadkiem naleje się mleka do mięsnego garnka bądź położy mięso na mlecznym talerzu lub w jakikolwiek inny sposób "zanieczyści się" naczynie, należy je zanurzyć w mykwie (basen napełniony bieżącą wodą, służący do rytualnych kąpieli i zanurzania naczyń). Niektóre tworzywa nie mogą jednak zostać doprowadzone do stanu koszerności ze względu na ich właściwości. Należy do nich np. plastik.

Rabini przez wieki omówili i rozwinęli wszystkie zasady dotyczące kaszrutu. Wraz z upływem czasu pojawiają się nowe problemy i nowe pytania. Niedozwolone są niektóre konserwanty i barwniki (np. koszenila pochodząca z owadów), jeśli są pochodzenia zwierzęcego. Żelatyna spożywcza zazwyczaj jest wieprzowa, dlatego koszerne produkty zawierają zamiast niej np. agar. Ogólna zasada to "koszerne pochodzi od koszernego", tak więc mleko i jajka pochodzące od dozwolonych zwierząt są dozwolone. Z kolei wszelkie produkty pochodzące od niekoszernych zwierząt nie mogą być spożywane. Kontroli poddawane są linie produkcyjne, a każdy produkt musi posiadać na opakowaniu specjalne oznaczenie pozwalające na zidentyfikowanie go jako koszernego. Produkty mleczne mogą być oznaczone jako "chalaw Jisrael", co oznacza, że udoju dokonał żyd. Ta kategoria nabiału wybierana jest zazwyczaj przez chasydów. W dzisiejszych czasach ortodoksyjnych żydów nurtują takie kwestie, jak np. koszerność farby, jaką stempluje się jajka czy też zdatność aromatów używanych do herbat. Każdy najmniejszy składnik musi być koszerny i na całym etapie produkcyjnym kontrolowany przez maszgijacha, czyli wykwalifikowanego nadzorcę.

Ortodoksyjny judaizm uznaje kaszrut za "dietę duchową", której celem jest udoskonalanie ludzkiej duszy. Fakt, że ludzie są w stanie przestrzegać zasad, które na pierwszy rzut oka wydają się nie mieć podstaw racjonalnych, odróżnia ich od zwierząt.

Nowe nurty judaizmu czasami odchodzą od szczegółowego przestrzegania praw kaszrutu, szukając w nich uzasadnień, które miały sens trzy tysiące lat temu na pustyni. Tak więc mięso wieprzowe ma należeć do najszybciej psujących się, dlatego zostało zakazane, ale dziś, kiedy w każdym domu znajduje się lodówka, nie ma niebezpieczeństwa zatrucia i zakaz ten nie ma już żadnych podstaw. Jednak żydzi ortodoksyjni sprzeciwiają się takiej trywializacji boskich przykazań.

1 2

kaszrut prawa judaizm żydzi