Co miód robi z bakteriami

I znowu tabun naukowców potwierdził to co od dawna wiedzą zwykli pszczelarze. Oprócz miodu powinni też sprawdzić całe plastry - żucie woskowych pozostałości po "kręceniu" miodu podobno wywołuje depresję u stomatologów. Przy okazji - znajomy niedawno pokazywał jak pszczoły budują mu te plastry od razu w słoikach.

Czytałem również, że miód wykazuje właściwości antygrzybiczne. Z tym, że było to poparte dość mało wiarygodnymi argumentami. Są jakieś sensowne badania na ten temat?

Po potraktowaniu prawie hamującymi stężeniami gronkowiec złocisty okazał się równie wrażliwy na wszystkie miody. Jednocześnie, w porównaniu do 3 pozostałych organizmów, były najmniej wrażliwy na działanie miodu.

Co to znaczy "prawie hamujące stężenia"? Mógłby mi ktoś życzliwie naświetlić sprawę?

I znowu tabun naukowców potwierdził to co od dawna wiedzą zwykli pszczelarze.

I znowu potoczny pogląd stał się faktem (a nie musiał, jak to się często dzieje po naukowej weryfikacji, z wieloma miejsko-wiejskimi mitami ).

I znowu potoczny pogląd stał się faktem

A raczej stał się dobrze ugrunotwaną teorią naukową. I potem jakiś świrus krzyknie, że to przecież tylko teoria, więc pewnie bujda. Zresztą, nie wiem czy można nazwać potocznym poglądem coś, co sprawdzano doświadczalnie przez tysiące lat.

A tak serio, uniosłem się, bo nie rozumiem, czemu tak podstawowe rzeczy jak własności mikrobiologiczne żywności badane są dopiero teraz.

Zresztą, nie wiem czy można nazwać potocznym poglądem coś, co sprawdzano doświadczalnie przez tysiące lat.

Potocznym poglądem przez wiele lat było też, że Słońce krąży wokół Ziemi. Rozumiem, że przez analogię to także powinniśmy uznać za pewnik?

I dlatego, przed ewentualnym zastosowaniem (w pewnych kręgach skutecznej) urynoterapii , poczekam na wyniki jakiś randomizowanych badań klinicznych ( i oooby te wyniki okazały się statystycznie nieistotne).

Potocznym poglądem przez wiele lat było też, że Słońce krąży wokół Ziemi

Czyżby?

http://www.wiw.pl/astronomia/0001a2-historia.asp

I dlatego, przed ewentualnym zastosowaniem (w pewnych kręgach skutecznej) urynoterapii ,

Tak z ciekawości - w wersji do użytku zewnętrznego, czy wręcz przeciwnie? (:

Nie przypominam sobie, bym napisał, że zawsze tak było.

w wersji do użytku zewnętrznego, czy wręcz przeciwnie? (:

Oczywiście wewnętrznie.

Zewnętrzne stosowanie uryny "sprawdzano doświadczalnie przez tysiące lat" (cytat P.K.) i nie jest w konflikcie z moją wiedzą. W pewnych sytuacjach, np: przemycie zanieczyszczonej rany w warunkach braku sterylnych płynów jest uzasadnione.Oczywiście dawca musi być zdrowy ( w warunkach polowych trudno jednak o jego weryfikację) więc jest to ryzykowne.

TrzyGrosze... właśnie ze względu na zdrowie "dawcy" do dezynfekcji stosuje się wyłącznie własny mocz

Ryzyko takie samo. W przypadku infekcji w układzie moczowym, drobnoustroje poprzez ranę mogą dostać się do krwiobiegu. A tutaj są zdolne nabroić o wiele więcej niż w pęcherzu.

A mnie zastanawia tylko, które to miody są "sztucznie" upgradowane? Oznaczenie MGO jest znakiem - tylko jednego z producentów. Czyżby autor notatki stwierdzał, że inne miody są czyste a te z oznaczeniem MGO, już nie? Czy stosując znak MGO miał tylko na myśli związek chemiczny a nie konkretnego producenta, co też jest niesprawiedliwe.

Tak się w to wdrażam, bo widzę jaka jest konkurencja pomiędzy poszczególnymi producentami tego miodu. I czy mam rozumieć, że sztucznie wytwarzany methylogloxal jest dodawany do miodu?

A mnie zastanawia tylko, które to miody są "sztucznie" upgradowane?

A to się w ogóle da stwierdzić? Ja bym unikał miodu produkowanego masowo, na rzecz takiego podpisanego imieniem i nazwiskiem pszczelarza (i najlepiej kupionego pod podanym na etykietce adresem - wtedy można i pogadać z człowiekiem, i obejrzeć jego "taśmię produkcyjną").

Niestety, informacja z pierwszej ręki od znajomego pszczelarza: "wzbogacanie" miodu syropem glukozowo-fruktozowym i innymi słodkimi zapychaczami jest na tyle proste, że można je przeprowadzić w kuchni bez specjalistycznej aparatury. Z tego względu wielkość produkcji nie ma tu nic do rzeczy, a sam fakt posiadania dużej pasieki o niczym nie świadczy

Nie chodzi mi o wielkość pasieki, tylko o wiecznie płynny i słodziuchny miodek z marketów. Kontakt z pszczelarzem (i przy okazji z jego sąsiadami) pozwoli się przekonać, czy to jakiś masowy odbiorca słodkich półproduktów, czy niekoniecznie. Po ludziach zwykle widać czy są entuzjastami tego co robią/o czym mówią.

Względnie: czy umieją dobrze sprzedać towar. Mimo wszystko zgadzam się natomiast, że lepiej kupować prosto od wytwórcy, choćby ze względu na wspieranie drobnych producentów.

Lis major masz rację, ja też wolę znać pochodzenie i producent tego co jem. I uważam, że powinno się wspierać właśnie uczciwych i lokalnych producentów. Niestety wraz z większą wiedzą (potwierdzaną przez naukowców) dotyczącą miodów zwiększa się chęć szybkiego zarobku. I także znam sytuację z drugiej ręki, jak to się robi biznes na oszukanym miodzie z ładną etykietą. Coś podobnego jak sytuacja z jaka była z "malowanymi" wiejskimi jajkami. :/

A wracając jeszcze do artykułu dotyczącego Manuki, w przytoczonych wynikach badania nie ma informacji o producentach. Które miody zostały przebadane? Ponadto jeśli trochę pogrzebać w sieci o historii tego miodu, to szybko można się zorientować, że miód Manuka to produkt, że tak ujmę flagowy Nowej Zelandii, uważany jest za dobro naturalne i jakość produktu, badań jest bardzo przestrzegana.