Uderzenie komety zapisane w płaskorzeźbach

| Humanistyka
Martin B. Sweatman and Dimitrios Tsikritsis

Naukowcy z Uniwersytetu w Edynburgu uważają, że płaskorzeźby z megalitycznego słupa ze stanowiska archeologicznego Göbekli Tepe w południowo-wschodniej Turcji stanowią dowód, że młodszy dryas, trwające ponad 1000 lat minizlodowacenie, zapoczątkowało uderzenie komety. Co ważne, na taki właśnie przebieg zdarzeń wskazywały wcześniejsze badania rdzeni lodowych z Grenlandii.

Martin Sweatman, Stellarium

Antropolodzy uważają, że chłodny okres doprowadził do tego, że grupy ludzi zaczęły się ze sobą wiązać, by uprawiać rośliny. Oznacza to, że rolnictwo się rozwijało, prowadząc do dużych skoków technologicznych i społecznych, np. cywilizacji neolitycznej.

Wg autorów publikacji z pisma Mediterranean Archaeology and Archaeometry, dowody z tzw. Słupa Sępa (ang. Vulture Stone) z Göbekli Tepe pokrywają się z analizami rdzeni lodowych i pokazują, że odłamki komety uderzyły w Ziemię w ok. 10.950 r. p.n.e.

Wydaje się, że słup z Göbekli Tepe powstał, by upamiętnić wydarzenie, w ramach którego kometa rozpadła się, a jej szczątki uderzyły w Ziemię, powodując natychmiastowe globalne skutki ekologiczne.

Podczas eksperymentów naukowcy potraktowali wyrzeźbione zwierzęta jak symbole astronomiczne. Później za pomocą oprogramowania dopasowano ich położenie do układów gwiazd (asteryzmów), datując wydarzenie na 10.950 (± 250) r. p.n.e. Dla porównania, rdzenie lodowe z Grenlandii wskazywały na 10.890 r. p.n.e.

Akademicy sądzą, że rzeźby z Vulture Stone miały upamiętnić kataklizm (jedną z uwiecznionych postaci jest np. bezgłowy człowiek), a samo Göbekli Tepe służyło do obserwowania rojów meteorów i odnotowywania zdarzeń związanych z kometami. Wydaje się, że ludzie z Göbekli Tepe byli szczególnie zainteresowani Taurydami, które skądinąd często uznaje się za odpowiedzialne za młodszy dryas.

młodszy dryas minizlodowacenie kometa słupy megalityczne Vulture Stone asteryzmy Göbekli Tepe