Historia zapisana w pergaminie
W archiwach na całym świecie przechowywane są miliony pergaminowych dokumentów. Specjaliści z Trinity College Dublin i University of York zakończyli właśnie badania, z których wynika, że dokumenty te mogą dać nam niedostępną dotychczas wiedzę o historii rozwoju rolnictwa. Wbrew temu, co można by domniemywać, wiedzę tę można zdobyć nie dzięki analizie tekstu zapisanego na pergaminie, ale dzięki sekwencjonowaniu genetycznemu samego materiału. Brytyjscy uczeni pozyskali DNA z pergaminów pochodzących z przełomu XVII i XVIII wieku, co pozwoliło im na określenie, ze skór jakich zwierząt powstał pergamin. Ta wiedza połączona z wiedzą o genomie współczesnych zwierząt daje unikatowy wgląd w historię rozwoju rolnictwa. Pozwala prześledzić, na przestrzeni wielu wieków, linie genetyczne zwierząt hodowlanych.
Przeprowadzony przez nas pilotażowy projekt dowodzi, że pergamin może być wspaniałym źródłem dla badań genetycznych nad wielowiekowym rozwojem rolnictwa - mówi profesor genetyki, Daniel Bradley z Trinity College. Uczony przypomina, że pergamin był używany przez znaczną część ludzkiej historii, gdyż jest świetnym materiałem piśmienniczym.
Pozyskanie odpowiednich informacji z pergaminu wymagało użycia najnowocześniejszych technik badawczych. Uczeni z Trinity College wyodrębnili DNA z dwóch niewielkich (2x2 cm) kawałków pergaminu dostarczonych przez Borthwick Insitute for Archves, a specjaliści z Centre for Excellence in Mass Spectrometry w York uzyskali kolagen z tych samych próbek.
Po badaniach okazało się, że pierwsza próbka wykazuje silne powinowactwo w północną częścią Wysp Brytyjskich, szczególnie z regionami, gdzie hoduje się taki rasy owiec jak Swaledale, Rough Fell i Scottish Blakcface. Druga próbka pochodzi prawdopodobnie z Midlands i południowej części Brytanii, gdzie pod koniec XVIII wieku znacząco ulepszano rasy zwierząt hodowlanych. Jeśli podobne dane uda się uzyskać z innych brytyjskich pergaminów, naukowcy dowiedzą się, jak wyglądała hodowla zwierząt – szczególnie owiec – przed końcówką XVIII wieku, kiedy to doszło do wielkich zmian i pojawianie się regionalnych ras.
Sądzimy, że dwa gatunki pochodzą od XVII-wiecznej nieulepszonej żyjącej na wzgórzach owcy z Yorkshire oraz od owcy z 'ulepszonego' stada, takiego jakie w Midlands uzyskał Robert Bakewell. Później rasy te rozpowszechniły się w XVIII wieku. Chcemy zrozumieć, jak zmieniało się rolnictwo Wysp Brytyjskich na przestrzeni ostatnich 1000 lat i sądzę, że dzięki szansie jaką dają badania pergaminów, możemy poznać tę historię - mówi profesor Matthew Collins z Wydziału Archeologii University of York.
Komentarze (0)