Lunatykując, nie czują bólu
Francuscy badacze snu natrafili na intrygujący paradoks: choć somnambulicy znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka bólu głowy/migreny w okresie czuwania, w czasie epizodów sennowłóctwa często nie odczuwają bólu nawet w sytuacji urazu.
Wyniki badania przekrojowego pokazały, że po wzięciu poprawki na różne czynniki, np. depresję czy bezsenność, w porównaniu do grupy kontrolnej, somnambulicy prawie 4-krotnie częściej wspominali o historii bólów głowy i 10 razy częściej o migrenach. Wśród somnambulików z co najmniej jednym epizodem obejmującym uraz aż 79% nie odczuwało bólu w czasie urazu (ludzie ci nadal spali).
Naszym najbardziej zaskakującym spostrzeżeniem był brak percepcji bólu w czasie epizodów sennowłóctwa. Jako pierwsi wspominamy o związkach somnambulizmu z analgezją - podkreśla dr Regis Lopez z CHU Gui de Chauliac w Montpellier.
Francuzi zebrali 100-osobową grupę kontrolną i równoliczną grupę ludzi ze zdiagnozowanym somnambulizmem (55 mężczyzn i 45 kobiet). Średni wiek pacjentów wynosił 30 lat. Nasilenie bólu w ciągu dnia oszacowywał specjalista. Do oceny częstości bólu głowy na przestrzeni życia i jego cech zastosowano kwestionariusz samoopisu.
Czterdziestu siedmiu somnambulików wspominało o przynajmniej jednym epizodzie obejmującym uraz. Co istotne, tylko 10 osób przez ból natychmiast się obudziło; 37 nic nie bolało w czasie epizodu, ból pojawił się jednak później w nocy albo rano.
Autorzy publikacji z pisma Sleep wspominają np. o pacjencie, który doznał paru złamań, wyskakując z okna na 3. piętrze, który nie odczuwał bólu do momentu, aż obudził się potem w nocy. Kolejny pacjent złamał sobie nogę, spadając w czasie wspinaczki na dach swojego domu. Zaczął czuć ból dopiero po przebudzeniu rankiem.
Podejrzewamy istnienie dysocjacyjnej aktywności mózgu, która oddziałuje [...] m.in. na postrzeganie bólu [nocycepcję] - podsumowuje Lopez.
Komentarze (0)