Resweratrol nie jest dobry na wszystko

Resweratrol, polifenol występujący głównie w skórkach winogron, ale także w orzeszkach ziemnych czy owocach morwy i czarnej porzeczce, był dotąd zachwalany jako cudowna substancja o właściwościach przeciwzapalnych i antyutleniających. Najnowsze amerykańskie studium wykazało jednak, że resweratrol pogarsza objawy stwardnienia rozsianego (SR).

W niektórych chorobach resweratrol może działać niekorzystnie. Do czasu przeprowadzenia dodatkowych badań pacjentów ze stwardnieniem rozsianym powinno się odwodzić od zażywania tego typu suplementów - zaznacza dr Ikuo Tsunoda z Uniwersytetu Stanowego Luizjany.

Dr Fumitaka Sato i inni testowali resweratrol na dwóch modelach SR: autoimmunologicznym i wirusowym. W 1. modelu doświadczalne autoimmunologiczne zapalenie opon mózgowych i mózgu (ang. experimental autoimmune encephalomyelitis, EAE) wywoływano u 6-tygodniowych myszy za pomocą antygenów mieliny MOG35-55. Gryzoniom podawano kontrolną paszę albo stosowano suplementację resweratrolem - mogła ona trwać 2 miesiące albo obejmować tylko wczesną (do 8. dnia) lub wyłącznie późną fazę (14.-23. dzień) EAE. Ok. 12. dnia po uwrażliwieniu MOG (glikoproteiną oligodendrocytów) u wszystkich grup zwierząt zaczynały się rozwijać objawy kliniczne, w tym paraliż ogona i tylnych kończyn. Po 5 tygodniach myszy z grupy kontrolnej albo całkowicie zdrowiały, albo występował u nich lekki paraliż. Wszystkie grupy karmione resweratrolem przejawiały jednak ciężkie EAE (nie zaobserwowano remisji).

Gdy naukowcy przyjrzeli się rdzeniowi, stwierdzili, że w porównaniu do grupy kontrolnej, u gryzoni karmionych resweratrolem we wczesnej fazie EAE występowało większe nasilenie kilku parametrów: demielinizacji, stanu zapalnego opon, tworzenia mankietów okołonaczyniowych oraz ogólnej patologii. W porównaniu do zwierząt kontrolnych, grupa spożywająca resweratrol przez bite 2 miesiące uzyskiwała więcej punktów zarówno w zakresie zapalenia opon, jak i ogólnej patologii. Grupy nie różniły się pod względem patologii mózgu.

Choć sugerowano, że resweratrol ma właściwości przeciwzapalne, w opisywanym studium nie tłumił on reakcji autoimmunologicznych (oceniano to, bazując na nasileniu odpowiedzi limfoproliferacyjnej na MOG35-55 oraz produkcji cytokin prozapalnych).

Aby stwierdzić, czy resweratrol ma właściwości przeciwwirusowe, 5-tygodniowe myszy zakażono śródmózgowo pewnym szczepem wirusa Theilera (TMEV - Theiler's murine encephalomyelitis virus) i w ten sposób wywoływano chorobę demielinizacyjną (TMEV-IDD). Gryzonie z grupy kontrolnej karmiono standardowo, a zwierzętom z grupy eksperymentalnej w stadium przewlekłym (dniach 35.-48.) podawano resweratrol. Ponownie okazało się, że u myszy spożywających polifenol TMEV-IDD przybrało gorszą postać niż u gryzoni z grupy kontrolnej.

Resweratrol nie wykazuje właściwości antywirusowych przy zakażeniu TMEV - twierdzi Tsunoda, dodając jednocześnie, że inni naukowcy wykazali, że polifenol działa na inne wirusy powiązane z SR, np. wirus Epsteina-Barr czy opryszczki pospolitej.

Tłumacząc uzyskane wyniki, autorzy artykułu z The American Journal of Pathology dywagują, że wpływając na śródbłonek naczyń i prowadząc do wazodylatacji, resweratrol zwiększa infiltrację komórek zapalnych w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, co może z kolei wpływać na patogenezę SR.

stwardnienie rozsiane SR resweratrol polifenol stan zapalny myszy Ikuo Tsunoda Fumitaka Sato