Neonikotynoidy zwiększają ryzyko wyginięcia populacji trzmieli
Neonikotynoid tiametoksam sprawia, że królowe trzmieli aż o 1/4 rzadziej zakładają nowe kolonie.
Królowe trzmieli [ziemnych], które stykały się z tym neonikotynoidem, o 26% rzadziej składały jaja, by zapoczątkować nową kolonię. Tak duża różnica [...] znacząco zwiększa ryzyko wyginięcia dzikich populacji - opowiada prof. Nigel Raine z Uniwersytetu w Guelph.
Raine oraz Gemma Baron, Vincent Jansen i Mark Brown z Royal Holloway University of London chcieli sprawdzić, jak tiametoksam wpływa na królowe wiosną, gdy wychodzą one z hibernacji i przygotowują się do złożenia jaj.
Podczas eksperymentu naukowcy wystawiali królowe na działanie tiametoksamu oraz 2 naturalnych stresorów: świdrowców Crithidia bombi i różnych okresów hibernacji (w stan hibernacji wprowadzono 319 królowych, ale 20 zmarło, a 68 wykluczono z ostatecznej analizy).
W przybliżeniu połowie wychodzących z hibernacji samic przez 2 tygodnie podawano syrop zaprawiany pestycydem (dawka w wysokości 2,4 ppb odpowiadała stężeniom występującym w pyłku i nektarze). W następnych 10 tygodniach monitorowano zachowania związane ze składaniem jaj i śmiertelność.
Obserwowaliśmy królowe, by sprawdzić, czy ekspozycja na niskie dawki pestycydów może zmieniać zachowanie ukierunkowane na zakładanie gniazd.
Okazało się, że ekspozycja na tiametoksam o 26% zmniejszała odsetek samic składających jaja. Modelowanie matematyczne ujawniło, że taki wskaźnik może prowadzić do wyginięcia populacji dzikich trzmieli.
Komentarze (0)