Wąsonogi płyną z prądem, by zakotwiczyć się w płetwie delfina

| Nauki przyrodnicze

Żyjące w symbiozie z waleniami wąsonogi Xenobalanus globicipitis potrafią chemicznie rozpoznać skórę delfinów pręgobokich (Stenella coeruleoalba) i płyną z prądem, by przytwierdzić się do ich płetw.

Naukowcy z Uniwersytetu w Walencji i Uniwersytetu Południowego Mississippi analizowali występowanie, liczebność, rozkład, ułożenie i rozmiary wąsonogów zebranych w latach 1979-2009 z 242 delfinów pręgobokich wyrzuconych na śródziemnomorskie wybrzeże Hiszpanii.

Okazało się, że wąsonogi przyczepiają się wyłącznie do płetw, zwłaszcza wzdłuż krawędzi spływu, tyłem do przepływu wody. Występowanie, liczebność, gęstość i rozmiary X. globicipitis na płetwach ogonowych są znacznie większe niż na płetwach grzbietowych czy piersiowych. Na płetwie ogonowej wąsonogi wybierają raczej środkową część i powierzchnię grzbietową.

Biolodzy sugerują, że wąsonogi mogą rozpoznawać chemiczną sygnaturę skóry delfina i biernie odnajdują lokalizację, poddając się wirowi tworzonemu przez przepływ wody nad i wokół płetw.

Skorupiaki wybierają krawędź płetw i odwracają się od przepływu wody, bo prawdopodobnie ułatwia im to filtrowanie pokarmu i ochronę larw.

Autorzy publikacji z pisma PLoS ONE podkreślają, że ograniczeniem ich studium jest analiza wyłącznie wąsonogów z martwych, wyrzuconych na brzeg delfinów. Potrzebne są więc dalsze badania populacji generalnej S. coeruleoalba.

wąsonogi Xenobalanus globicipitis delfin pręgoboki Stenella coeruleoalba skład chemiczny skóra płetwa prąd