Jak wspierać w kryzysie, nie zaniedbując siebie?
Odpowiednie wspieranie w kryzysie - zwłaszcza bliskich osób - to niemałe wyzwanie, które wymaga empatii, cierpliwości, a także zaangażowania. Niekiedy może być również bardzo wyczerpującym zadaniem, szczególnie, gdy nie zadbamy przy tym o siebie we właściwy sposób. Jak znaleźć balans między troską o innych a swoimi potrzebami?
Jak wspierać innych w kryzysie?
Żeby nasze wsparcie rzeczywiście było realną pomocą, należy podejść do tego świadomie. Pomoc innym nie powinna odbywać się kosztem własnego dobrostanu psychicznego ani emocjonalnego. W tym celu warto więc:
-
Ustalić jasne granice - kiedy ktoś poprosi Cię o wsparcie, pomyśl, ile czasu, energii czy innych zasobów jesteś w stanie na to poświęcić i zakomunikuj to wprost. Dzięki temu, zarówno Ty, jak i druga strona, unikniecie frustracji lub potencjalnego konfliktu.
-
Rozdzielić odpowiedzialności - pamiętaj, że nie powinieneś odpowiadać za decyzje ani to, jak wygląda życie osoby, która prosi o pomoc. Nie staraj się znaleźć rozwiązania problemu za nią, zamiast tego wysłuchaj ją i bądź obok.
-
Zachęcać do poszukiwania innych źródeł wsparcia - nie w każdej sytuacji jesteśmy w stanie udzielić komuś wystarczającego wsparcia. Niekiedy potrzebna jest interwencja specjalisty. Jeśli widzisz, że sytuacja tego wymaga, nie bój się zasugerować komuś skorzystania z usług psychologa, psychiatry, czy grupy wsparcia.
-
Towarzyszyć, zamiast terapeutyzować - nie pouczaj, nie staraj się diagnozować, z czego wynikają problemy osoby w kryzysie, a przede wszystkim - nie wdrażaj strategii terapeutycznych na własną rękę. Spróbuj uprawomocnić emocje drugiej strony związane z trudną sytuacją i dać jej przestrzeń na ich odczuwanie.
Czego należy unikać, wspierając w kryzysie?
Zbyt duże zaangażowanie w pomoc innym może doprowadzić do przemęczenia, frustracji i bezsilności, a tym samym - uniemożliwić udzielanie skutecznego wsparcia. Należy zatem pamiętać, by unikać:
-
Ignorowania sygnałów wysyłanych przez ciało - nerwobóle, problemy ze snem czy trawieniem to wyraźne znaki, że Twój organizm jest wyczerpany i potrzebuje się zregenerować. Nie bagatelizuj tego - zbyt duże zaniedbanie w tym zakresie może doprowadzić do wypalenia i poważnych problemów zdrowotnych.
-
Nadmiernej kontroli - ciągłe przejmowanie się sytuacją osoby w kryzysie lub próby jej samodzielnego rozwiązania mogą sprawić, że sam wpadniesz w kryzys i nabawisz się problemów w innych sferach życia.
-
Izolować się od innych - nie musisz radzić sobie ze wszystkim w samotności. Gdy czujesz przeciążenie cudzymi problemami, poszukaj wsparcia dla siebie samego. Pomoc innym nie oznacza, że sam nie będziesz jej potrzebować.
-
Stawiać potrzeby osoby wspieranej ponad swoje - jeśli chcesz odpocząć czy zupełnie przestać udzielać pomocy, nie obwiniaj się o to i postaraj się to sobie zapewnić, wcześniej informując o tym drugą osobę. Czas dla siebie i dbanie o swoje potrzeby nie jest egoizmem, a koniecznością.
Jak dbać o siebie, by móc wspierać dalej?
Psychologowie z Pleso.me podkreślają, że kluczowe jest zachowanie odpowiedniej równowagi - znajdź czas na odpoczynek, relaks i regenerację. Techniki takie jak medytacja, spacery czy prowadzenie dziennika emocji pomogą Ci zachować spokój wewnętrzny oraz wyciszyć układ nerwowy. Nie zapominaj również o codziennej regeneracji sił – sen, zdrowe odżywianie i aktywność fizyczna to fundamenty odporności psychicznej. Nawet jeśli wydaje Ci się, że masz „ważniejsze sprawy” na głowie, zaniedbanie tych aspektów może sprawić, że zamiast wsparciem, staniesz się dodatkowym obciążeniem. Pamiętaj też, że nie jesteś i nie powinieneś być sam – otaczaj się ludźmi, którzy Cię rozumieją i są chętni Cię wysłuchać. Budowanie zdrowej sieci wsparcia jest kluczowe zarówno dla Ciebie, jak i dla tych, którym pomagasz.
Komentarze (0)