Jak duży powinien być posiłek na miarę żarłacza?

| Nauki przyrodnicze
James Mostert, CC

Żarłacze białe (Carcharodon carcharias) jedzą 3-4-krotnie więcej pokarmu niż dotąd sądzono.

Amerykańskie badanie z lat 80. sugerowało, że posiłek złożony z 30 kg ssaczego tłuszczu powinien zaspokoić głód tonowego żarłacza na ponad 6 tygodni, tymczasem najnowsze studium biologów z Uniwersytetu Tasmańskiego, Uniwersytetu Nowej Południowej Walii czy CSIRO wykazało, że 30 kg wystarcza na zaledwie 2 tyg. (12-15 dni).

Potrzeby energetyczne dużych dzikich rekinów są słabo udokumentowane [...]. Badania dotyczące interakcji rekinów z ekosystemem mają duże znaczenie, ponieważ wielu gatunkom tych ryb zagraża gospodarka rabunkowa. Podatność na nadmierne odławianie można wyjaśnić cyklem życiowym: długowiecznością, późnym rozpoczęciem rozmnażania i niewielką liczbą młodych. W naszym eksperymencie wykorzystano wskaźnik metabolizmu, wyliczany w oparciu o szacunki prędkości pływania - wyjaśnia dr Jayson Semmens.

Naukowcy oznakowali 12 żarłaczy z okolic Neptune Islands. Gdy wykalkulowano, jak szybko ryby pływały, Semmens stwierdził, że by uzyskać taką ilość energii, powinny one co 3 dni zjadać młodą fokę. Amerykańscy koledzy po fachu najwyraźniej nie schwytali aktywnego fizycznie rekina. W tamtym okresie była to nowa dziedzina badań. Wykonano podobną analizę metaboliczną, ale tylko na jednym osobniku. W pobliżu foczej kolonii, a tam pracowaliśmy, żarłacze bardzo się starają. By schwytać ofiarę, rozwijają naprawdę duże prędkości.

Ocena potrzeb energetycznych zwierząt, a zwłaszcza drapieżników ze szczytu drabiny pokarmowej, w ich naturalnym środowisku pozwala uzyskać informacje niezbędne dla zrozumienia tak ekosystemu, jak i fizjologii/zachowania poszczególnych gatunków. Ponieważ wykazano, że żarłacze jedzą więcej niż sądzono, wyeliminowanie ich z oceanu pociąga za sobą poważniejsze skutki środowiskowe.

żarłacz biały Carcharodon carcharias potrzeby energetyczne dr Jayson Semmens