Staruszek w służbie czynnej, cz. 1.

Niedługo później USS Constitution wziął udział w bitwie w porcie w Trypolisie. Tam został uszkodzony i gdy płynął na Maltę, by przejść remont, przejął dwa greckie statki z dostawami zboża dla oblężonego miasta. Blisko Malty doszło do zderzenia z inną amerykańską jednostką, co poważnie uszkodziło Constitution. Po remoncie okręt zdążył wziąć jeszcze udział w blokadzie Trypolisu, a później, gdy marines zdobyli miasto, na jego pokładzie podpisano traktat kończący wojnę z piratami. Przez dwa kolejne lata amerykańskie jednostki były stopniowo odsyłane do domu. Constitution wraz z kilkoma innymi okrętami zajmował się rutynowymi patrolami i obserwacją działań francuskiej floty w czasie wojen prowadzonych przez Napoleona. W końcu w 1807 roku wrócił do USA, gdzie przeszedł remont i przez kolejne lata zajmował się rutynowymi patrolami i szkoleniami marynarzy.

Dni chwały

W czerwcu 1812 roku pomiędzy USA a Wielką Brytanią wybuchła wojna. Miesiąc później USS Constitution wyszedł w morze z rozkazem dołączenia do jednej z amerykańskich eskadr składających się z pięciu jednostek. Niewiele brakowało, a byłby to koniec okrętu. Po kilkudniowym rejsie zauważono pięć okrętów i fregata zaczęła się do nich zbliżać. Następnego ranka okazało się jednak, że jest to brytyjska eskadra. Wrodzy marynarze zauważyli USS Constitution i rozpoczął się trwający 57 godzin niezwykły pościg. Wiatr był niezwykle słaby, więc kapitan USS Constitution nakazał zmoczenie żagli, by wykorzystać nawet najlżejszy podmuch. Wypompowano też 9 ton wody pitnej, co pozwoliło na obniżenie wagi okrętu. Ponadto część załogi wsiadła do łodzi wiosłowych, wiozących niewielkie kotwice. Po oddaleniui się od okrętu kotwice wrzucano do wody, zaczepiały one o dno i za pomocą kabestanu (kołowrotu) przesuwano okręt w kierunku kotwic. Taktyka okazała się skuteczna. Amerykańska jednostka na tyle oddaliła się od Brytyjczyków, że ci zrezygnowali z pościgu.

Po uzupełnieniu zapasów jednostka ponownie wyszła w morze i w sierpniu po 3-dniowym pościgu dogoniła fregatę HMS Gurriere, która wcześniej wchodziła w skład eskadry ścigającej amerykański okręt. Po ciężkiej wymianie ognia brytyjska jednostka straciła 30% załogi i się poddała. Marynarzy zabrano na pokład USS Constitution, a HMS Gurriere spalono, gdyż okręt był zbyt uszkodzony, by odprowadzić go do brzegu. Constitution wrócił z jeńcami do Bostonu, gdzie już wiedziano o zwycięskiej bitwie i witano jej marynarzy jak bohaterów. Okręt zyskał też przydomek „Old Ironsides“, gdyż, ku zdumieniu jego własnej załogi, brytyjskie działa nie wyrządziły mu poważniejszych szkód.

Nim skończył się rok Constitution zanotowała jeszcze jedno znaczące zwycięstwo. Łupem Amerykanów padła fregata HMS Java. Po tym wydarzeniu brytyjska Admiralicja, która straciła w tej wojnie już trzy okręty wojenne, zakazała swoim fregatom samotnej walki z większymi jednostkami US Navy. W wymianę ognia mogły wdawać się tylko jednostki liniowe lub całe eskadry.

Okręt spędził w porcie niemal cały rok 1813 i na początku kolejnego roku został wysłany do Indii Zachodnich, gdzie przed końcem marca przechwycił 5 brytyjskich jednostek handlowych oraz HMS Picou. Ścigał też dwa inne brytyjskie okręty, które jednak wykonały rozkaz Admiralicji i nie wdały się w walkę. Podczas jednego z rejsów odkryto poważne uszkodzenie głównego masztu i zdecydowano o powrocie do Bostonu. Po drodze USS Constitution napotkał dwa wrogie okręty, w tym ciężką fregatę HMS Junon. Brytyjczycy podjęli pościg. I znowu, jak przed dwoma laty, Amerykanie postanowili pozbyć się zapasów. Wypompowali słodką wodę, wyrzucili żywność, a końcu za burtę poszybował najcenniejszy dla marynarzy ładunek - zapas alkoholu. Dzięki temu bolesnemu dla załogi poświęceniu udało się uciec flocie Jego Królewskiej Mości.

USS Constitution dotarł do Bostonu, a wkrótce potem port został zablokowany przez brytyjskie okręty. Admiralicja, zaniepokojona stratami wśród okrętów handlowych, rozkazała jednemu ze swoich wyróżniających się oficerów, George’owi Collierowi objęcie dowództwa na okręcie liniowym HMS Leander, zebranie eskadry i wyprawę do Ameryki w celu zwalczania amerykańskich fregat. Tymczasem Constitution zdołała wymknąć się z Bostonu i pożeglowała w kierunku Bermudów. Tam w ciągu kilku miesięcy przejął dwa statki handlowe. W lutym 1815 roku jednostka zauważyła brytyjskie okręty HMS Cyane i HMS Levant. Amerykanie zostali zaatakowani, jednak dzięki zręcznym manewrom i skutecznej wymianie ognia, zmusili Levant do wycofania się w celu dokonania napraw. Ogień z USS Constitution szybko nakłonił załogę Cyane do poddania okrętu. Wkrótce potem do walki powrócił Levant, ale gdy Brytyjczycy zauważyli, że Cyane się poddał, próbowali uciec. Okręt został jednak dogoniony przez amerykańską jednostkę i zmuszony do opuszczenia żagli. Dowódca amerykańskiego okrętu, Charles Stewart, nakazał dokonanie napraw wszystkich jednostek, jednak następnego dnia zauważono zbliżającą się eskadrę Colliera, nakazał więc ucieczkę. Cyane dotarł do brzegów USA, Levant został odzyskany przez Brytyjczyków, a USS Constitution uciekł w kierunku Brazylii. Po drodze zajął statek Susanna, a od jego załogi dowiedział się, że HMS Inconstant wiezie ładunek złota do Wielkiej Brytanii. Stewart postanowił zapolować na Brytyjczyków, jednak w jednym z portów do którego zawinął po prowiant usłyszał pogłoskę, że kończący wojnę Traktat gandawski - o którego podpisaniu kapitan wiedział od kilku miesięcy - został ratyfikowany, co oznaczało koniec wojny między USA a Wielką Brytanią. Stewart wydał zatem rozkaz powrotu do kraju.

Mimo iż USS Constitution zwyciężył we wszystkich bitwach morskich, to wpływ okrętu, jak i całej amerykańskiej floty na przebieg wojny z Wielką Brytanią był minimalny. US Navy liczyła w tym czasie zaledwie 22 jednostek, a u amerykańskich wybrzeży operowało 80 brytyjskich okrętów. Utrata kilku z nich była dla floty Jego Królewskiej Mości niezauważalna. Jednak sukcesy odnoszone przez USS Constitution miały wpływ nie tylko militarny. Sława okrętu i wyczyny jego marynarzy znakomicie podnosiły morale społeczeństwa i żołnierzy toczących z Brytyjczykami ciężkie boje na lądzie.