Składniki batatowej wody sokowej chronią przed tyciem
Poddany obróbce enzymatycznej peptyd batatów ze skrobiowych odpadów przetwórczych (tzw. wody sokowej) znacząco ogranicza przyrost wagi na wysokotłuszczowej diecie. To sugeruje, że odgrywa on pewną rolę w metabolizmie tłuszczów.
Wg International Potato Center (CIP), rokrocznie na świecie produkuje się ponad 105 mln t batatów, dzięki czemu plasują się one na 5. miejscu listy najważniejszych upraw świata. W Japonii z ok. 15% słodkich ziemniaków produkuje się żywność czy destylaty. Odpady w postaci wody sokowej są zazwyczaj wylewane.
Dr Koji Ishiguro z National Agriculture and Food Research Organization postanowił znaleźć nową metodę wykorzystania wody sokowej, stąd pomysł na sprawdzenie wpływu występującego w niej peptydu na metabolizm myszy.
Pozbywamy się olbrzymich objętości ścieków z proteinami batatów. Dywagowaliśmy, że mogą one wpływać na wagę, tkankę tłuszczową i inne czynniki. Znalezienie alternatywnych ich zastosowań może być dobre dla środowiska i przemysłu, a potencjalnie również dla zdrowia.
Peptyd SPP uzyskano, trawiąc enzymatycznie białko z wody sokowej. Podczas eksperymentów oceniano wpływ różnych dawek SPP na wagę, masę brzusznej tkanki tłuszczowej, lipidy osocza oraz adipocytokiny.
Myszy na wysokotłuszczowej diecie podzielono na 3 grupy. Dwóm podawano mniejszą lub większą dawkę SPP (SPP stanowił, odpowiednio, 0,5 i 5% diety). Trzecia grupa to grupa kontrolna. Po 28 dniach zwierzęta ważono i oceniano masę wątroby oraz tłuszczu, m.in. krezkowego. Oprócz tego sporządzano lipidogram, a także mierzono poziom leptyny i adiponektyny.
Myszy, którym podawano SPP, ważyły mniej od zwierząt z grupy kontrolnej. Lżejsza była też ich wątroba. U gryzoni tych zaobserwowano poza tym niższy poziom trójglicerydów, złego cholesterolu LDL i lipoproteiny o bardzo małej gęstości, VLDL (od ang. very low density lipoprotein). Poziomy hormonów kontrolujących apetyt oraz kwasy tłuszczowe okazały się za to większe.
Oprócz tego autorzy publikacji z pisma Heliyon zauważyli, że w wątrobie zwierząt na diecie z SPP poziom TNF-α, cytokiny związanej z procesem zapalnym, był ok. 1,5 raza niższy.
Japończycy sądzą, że SPP łagodzi leptynooporność. Wg nich, podanie SPP może hamować lipogenezę, zwiększając stężenie adiponektyny i zmniejszając poziom TNF-α w adipocytach.
Mamy nadzieję, że w przyszłości SPP będzie wykorzystywany w pokarmach funkcjonalnych.
Komentarze (0)